به‌سوی ره‌یاری (کوچینگ) نشانه‌شناختی (مکتب پاریس): تغییر و تحول

این مطالعه در فضای دنیای ترامدرن، نقاط اشتراکی میان نشانه‌شناسی گفتمان (مکتب پاریس)، که با حوزه‌های دیگری ازجمله زبان‌شناسی درهم‌تنیده است، و ره‌یاری می‌بیند. مسئله و فرضیه اصلی پژوهش حاضر این است که نشان دهد نشانه‌شناسی گفتمان (مکتب پاریس) می‌تواند بخشی از یک چارچوب نظری فراگیر را برای مفهوم‌سازی ره‌یاری و گسترش آن به‌منزلۀ یک گرایش و رشته دانشگاهی ارائه دهد. بنابراین، نگارنده با اتخاذ روش توصیفی تحلیلی بر مبنای ‌کاربست پاره‌ای از آراء فونتنی (fontanille, 2003, as translated by bostic, 2006) در تحلیل و حل مسئله یک داده موردی از مراجعان خود در ره‌یاری، و با معرفی اصطلاح »خودنوردی « که در ایران وضع و ثبت کرده است به بررسی این مسئله و فرضیه می‌پردازد. هدف فعلی و آتی مطالعه پیش رو این است که به‌منظور کاربردی‌‌‌ترکردن زبان‌شناسی (انواع و زیرشاخه‌های آن)، نشانه‌شناسی (انواع آن و حوزه‌های دخیل در آن)، و سایر حوزه‌ها، نهادها، فعالان، مهارت‌ها و علوم ممکن و محتمل، فرایند گفتمانی ره‌یاری را به‌منزلۀ موضوع و پیکره مطالعات ترارشته‌ای در سطح مقدماتی معرفی ‌کند تا نهایتاً بستر بومی‌سازی رشته دانشگاهی، گرایش، و حرفه جدید ره‌یاری و متعاقباً آموزش و پژوهش ره‌یاری و تربیت ره‌یار فراهم شود: به‌نوعی بومی‌سازی، کارآفرینی و اشتغال‌‌زایی. دستاورد اصلی پژوهش حاضر این است که با اشاره به شباهت‌های موجود میان نشانه‌شناسی گفتمان (مکتب پاریس) و ره‌یاری، و با ارائه مدلی مبتنی‌بر »خودنوردی «، مقدمات ره‌یاری نشانه‌شناختی را در سطح آکادمیک در ایران پیشنهاد می‌دهد. به‌علاوه، ره‌یاری نشانه‌شناختی می‌تواند به زایش تعامل یا نقاط اشتراک ازیک‌سو با دیگر حوزه‌ها، نهادها، فعالان، مهارت‌ها و علوم ازجمله کاربردگرایی، زبان‌شناسی آموزشی، نشانه‌شناسی آموزشی، تغییر، تحول، علوم شناختی، فلسفه، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، آموزش زبان، ارتباطات، مدیریت، توسعه منابع انسانی و سازمانی، راهبری، ادبیات، سینما و تئاتر، و موارد دیگر، و ازسویی‌دیگر، با انواع ره‌یاری‌ نظیر زبان‌شناختی، معنی‌شناختی، هستی‌شناختی، یکپارچه، وجودی، روایی، شناختی، زبان پاک، انرژی بنیادی، برنامه‌ریزی عصبی زبانی، آکادمیک، رشد، هوش هیجانی و جز آن بینجامد که در فضای محدود این نوشته به این امر پرداخته نمی‌شود.

Toward Semiotic Coaching (Paris School): Change and Transformation

In a transmodern world, the current research finds commonalities between the Semiotics of Discourse (Paris School) which is intertwined with other fields such as linguistics, and coaching. The main problem and hypothesis of the present research is to argue that the Semiotics of Discourse (Paris School) can provide ʻpart ofʼ a comprehensive theoretical framework for conceptualizing coaching and its development as an academic discipline and subdiscipline. Therefore, adopting a descriptiveanalytic method based on Fontanille #39;s ideas (Fontanille, 2003, as translated by Bostic, 2006) in analyzing and solving a case study of one of her clients in coaching, and introducing the term ʻKhodnavardiʼ being established and registered in Iran by her, the author examines this problem and hypothesis. In order to make linguistics (its types and subdisciplines), semiotics (its types, and other fields intertwined with it), and other possible, probable fields, institutions, practitioners, skills, and sciences more practical, the current and future objective of this inquiry is to elementarily introduce the process of coaching discourse as an object and corpus of transdisciplinary studies. This trajectory will finally provide the context for the localization of the academic discipline, subdiscipline, and new profession of coaching, and subsequently coaching education and studies, and coaching training: a kind of localization, entrepreneurship and job creation. Pointing out the similarities between the Semiotics of Discourse (Paris School) and coaching, and presenting a model based on ldquo;Khodnavardi rdquo;, the main achievement of this inquiry is suggesting the basics of ʻSemiotic Coachingʼ at an academic level in Iran. In addition, ʻSemiotic Coachingʼ can lead to interactions or commonalities with other fields, institutions, practitioners, skills, and sciences including pragmatism, educational linguistics, edusemiotics, change, transformation, cognitive sciences, philosophy, sociology, psychology, teaching, communication, management, human and organizational resource development, leadership, literature, cinema and theater, etc., and on the other hand, with different types of coaching like linguistic, semantic, ontological, integral, existential, narrative, cognitive, clean language, core energy, neurolinguistic, academic, developmental, emotional intelligence, and other topics which will not be addressed for the sake of brevity.