فرایند اسم‌سازی در متون علم مدیریت

پژوهش حاضر به بررسی ویژگی های زبان شناختی در متون تخصصیِ مدیریت می پردازد. از آنجا که علاوه بر وجود واژه های و اصطلاحات تخصصی در متون علمی، ویژگی های نحوی و ساختاریِ این دسته از متون نیز دلیلی بر پیچیدگی آن هاست و نیز از آنجا که یکی از برجسته ترین ویژگی هایی که متون علمی را از سایر متون جدا می سازد، کاربرد فرایندهای اسمی شده در آن هاست؛ لذا، این پژوهش به طور خاص به بررسی فرایند اسم سازی در این دسته متن ها می پردازد تا مشخص کند که اسمی شده ها در این متون ا ز چه مقوله هایی مشتق شده اند و نیز بین اسمی شده های مشتق از اسم یا صفت چه تفاوتی وجود دارد و درنهایت اینکه، این متون علمی برای فرایندهای اسمی از چه وندهایی استفاده می کنند . پیکرۀ داده های این پژوهش را کتاب های تخصصی دانشگاهیِ مدیریت در گرایش های مختلف تشکیل می دهد که پس از مشخص کردن و دسته بندی انواع آن ها مشخص شد که اسمی شده ها حاصل فرایندهایی همچون حذف همکرد فعل مرکب و استفاده از صورت واژگانی آن فعل، استفاده از مصدرها؛ جایگزینی افعال وجهی با صورت های اسمی خود، بهره گیری از بن ماضی فعل در معنا و مفهوم اسم و استفاده از فعل های مرکبی که همکرد آن ها در حالت بن مضارع ظاهر می شود و پس از آن با گرفتن پسوندی به صورت اسمی خود تبدیل شده اند، هستند. اسمی شده هایِ مشتق از صفت، از وندهای اشتقاقی، اشتقاق صفر و یا ازمصدرهای قرضی استفاده کرده اند. در انتها از دیگر فرایندهای اسمی شده در این متون می توان به جایگزینی بند با اسم اشاره کرد.