سازوکار فقهی ـ حقوقی صیانت دائمی از حقوق متعلق به شخصیت انسان

امروزه گسترۀ حقوق وابسته به شخصیت انسان بسیار متنوع و راه‌های تجاوز و تعدی و اخلال نسبت به آن قابل احصا نیست. در این میان، در صورت رخداد مرگ یا ناتوانی شخص در صیانت از حقوق خود، بررسی حدود اختیارات شخص ثالث یا بازماندگان به عنوان متولی در حمایت از حقوق وابسته به شخصیت ضروری به نظر می‌رسد. این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی و با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای، در بررسی تاثیر مرگ بر نسبت افراد با حقوق وابسته به شخصیتشان و تبیین جایگاه بازماندگان در رابطه با این نوع از حقوق، در یک نظریۀ تفصیلی در مواردی طرفیت اضافه در حق و در مواردی صرفاً اجازۀ اجرا و اعمال آن حق را قابل انتقال و متعلق به بازماندگان دانسته است. در برخی مصادیق نیز اختیار بازماندگان محدود به طرح دعوی برای ممانعت از اخلال از یک طرف و الزام به احترام از طرف دیگر خواهد بود.