تحلیل مواضع و فرآیند بسیج منابع اپوزیسیون چپ و سلطنت طلب: مطالعه موردی سازمان راه کارگر و شورای ملی ایران

کمی پس از تاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران گروه های سلطنت طلب و عمده گروه های چپ مارکسیست خواهان براندازی و جایگزینی این نظام با نظام سیاسی مدنظر خود شدند. از آن پس تا کنون این گروه ها همواره درصدد برآمده اند تا با تجهیز تمامی منابع و ظرفیت های خود نظام جمهوری اسلامی را به شکست بکشانند. این مقاله آن است تا بر مواضع و فرآیند بسیج شورای ملی ایران و سازمان راه کارگر را بررسی کند. چهارچوب نظری مقاله پیش رو مبتنی بر نظریه بسیج سیاسی چارلز تیلی است که براساس آن با توجه به متغیرهای کنش ،جمعی سازمان منافع بسیج ،منابع، فرصت / تهدید و سرکوب تسهیل، فرآیند بسیج منابع در دو سازمان مورد نظر بررسی می شود. همچنین مواضع این دو گروه نسبت به جمهوری اسلامی در بررسی تطبیقی مدنظر قرار خواهد گرفت. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال اصلی است که فرآیند مواضع و بسیج منابع سازمان راه کارگر و شورای ملی ایران نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران چگونه است و چرا این گروه ها به رغم داشتن اهداف مشترک در زمینه براندازی جمهوری اسلامی نتوانسته اند به ائتلاف دست یابند. یافته های این تحقیق با استفاده از روش مقایسه ای و روش کیفی از نوع تحلیل اسنادی حاکی از آن است که سازمان راه کارگر و شورای ملی ایران در مواضع و روند بسیج منابع خود در راستای براندازی جمهوری اسلامی دارای شباهت و اتفاق نظر هستند لیکن اختلافات مبنایی و اساسی آنها در زمینه ایدئولوژی و نظام سیاسی جایگزین، باعث شده تا نتوانند به ائتلافی در این زمینه دست یابند.

Analyzing how US Hegemony in the World is Decliningwith Kidd Emphasizing the Corona Virus (from a Legal and Political Perspective)

This article intends to examine the positions and process of resource mobilization of the National Council of Iran and the Rahe Kargar Organization, which are respectively the most important monarchist and leftwing Marxist groups opposed to the Islamic Republic. The theoretical framework of the present article is based on Charles Tilly’s theory of political mobilization, in which, based on the variables of collective action, organization, interests, resource mobilization, opportunity / threat and repression / facilitation, the resource mobilization process of these two groups is comparatively examined And will present their similarities. Also, the positions of these two groups towards the Islamic Republic will be considered in a comparative study. This study seeks to answer the main question of what is the process of positions and mobilization of resources of the Labor Organization and the National Council of Iran towards the system of the Islamic Republic of Iran. The findings of this study, using a qualitative method of documentary analysis, indicate that the positions and process of political mobilization of the two groups have major differences in such a way that the possibility of any alliance and close cooperation is ruled out due to fundamental differences between them; However, both of them equally want to overthrow the Islamic Republic and replace it with their own political system.