مشارکت علم در تغییرات اجتماعی و سیاسی: علوم اجتماعی فرونتیک

در سال‌های اخیر در علوم انسانی و اجتماعی معاصر به تقلید از روش های معرفتی علوم طبیعی پوزیتیویستی طرح ایده کاربردی‌سازی علوم انسانی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، این رویکرد نیز در دام تقلید از علوم طبیعی باقی می‌ماند و صرفا به‌جای تقلید در موضع معرفتی/شناختی، در موضع حل مسئله و عدم توجه به ظرافت‌های زندگی انسانی و ژرف‌کاوی مقولاتی مانند روابط قدرت و تاثیر آن بر شکل زندگی اجتماعی عدم‌اصالت علمی را حفظ می‌کند. در مقابل، در رویکرد فرونتیک به علوم اجتماعی، پژوهش به‌مثابه امری مشارکتی در موضوع مورد بررسی، پژوهشگر را از این دو خطر برکنار می‌دارد و کمک می‌کند که ضمن پرهیز از نظریه‌پردازیِ صرف، مبانی معرفتی را نیز در پای کاربرد قربانی نکنیم. در واقع، در اینجا شواهد علمی و حاصل پژوهش‌های مختلف علمی به‌عنوان منبعی برای تصمیم‌گیری سیاسی در فرایند تصمیم‌گیری عمومی قرار می‌گیرد و پژوهشگر با درک موقعیت‌مندی و اهمیت تجربه زیسته انسانی، دیگر تنها ناظر و گزارشگر موضوع نیست، بلکه با پیگیری آن تا رسیدن به نتیجه‌ای که تغییر در شرایط نامطلوب را ایجاد کند، همچنان به فعالیت مشغول است و از دانشمندان علوم اجتماعی خواسته می‌شود که به بازیگران اجتماعی صاحب فضیلت تبدیل شوند و به جای اینکه مقالات و کتب بدون خاصیت واقعی یا عملی بنویسند، با پژوهش خود در حوزه سیاستی/خط‌مشی مورد علاقه خود سیاست‌ورزی کنند. پژوهش حاضر با تبیین مولفه‌های علوم اجتماعی فرونتیک، آن‌را به‌عنوان رویکردی بدیل برای پژوهش در علوم اجتماعی که به تغییر واقعی در جامعه رهنمون می‌شود معرفی می‌نماید.

Scientific Engagement in Social Transformations: Phronetic Social Science

the positivist social science usually has been under attack due to its theoretical approach and incapability to affect the social transformations. However, the opposite front, whose stress is on the applicability of the social science, is too criticized for its neglecting of the agilities of the social life such as the powereffect and the complex network of discursive activities which surely affect the semireal social problems. In response to such weakness points, the Phronetic approach to social science believes that the researcher’s engagement in the process of problemsolving would help not only to overcome the nonapplicability of the results, but also to consider the underneath theoretical foundations of the sociopolitical phenomena. Thus, phronetically studying, the researcher is not a mere observer anymore, but the engaged actor, for whom the human lived experience and its situatedness are the keys to his/her participation in policymaking. In other words, unlike the normal researchers, whose interest is to publish new books and papers, as a virtuous social agent, the phronetic researcher should follow the subject as an active player to fill the exchanging results in his/her own reallife, which leads to a better life. Explaining different aspects of the phronetic approach in social science, the present study attempts to present advantages of the approach in scientific exploring towards social transformation.