تحلیل و بررسی انتقادی برنامه درسی از نظر پاینار و آیزنر

پژوهش حاضر با هدف تحلیل و مقایسه انتقادی دیدگاه‏ های پاینار و آیزنر در حوزه برنامه‏ درسی انجام گرفت. برای تحقق این هدف از روش پژوهش مقایسه‏ ای - تطبیقی استفاده شده است. حوزه پژوهش شامل کلیه منابع اعم از کتاب‏ های این دانشمندان، مقالات، مطالعات و پژوهش ‏های مرتبط با موضوع بوده است. نمونه پژوهش به صورت هدفمند انتخاب شده تا منابع دارای مطالب مرتبط و دست اول انتخاب شوند. داده ‏های مورد نظر از طریق سیاهه یادداشت برداری گردآوری و اطلاعات به روش کلامی، تصویری و استنتاج منطقی تحلیل شد. براساس یافته‏ های پژوهش، پاینار برنامه‏ درسی را ساختار فرهنگی سیاسی می‏داند و مفاهیمی چون پدیدارشناسی، نومفهوم‏ گرایی و بین المللی کردن برنامه‏ های درسی را مورد توجه قرار داده است و آیزنر توجه به زیباشناسی، تربیت هنری و نگاه کثرت‏گرا در تدوین برنامه‏ های درسی را مورد توجه داشته است با نگاه مقایسه ‏ای در دیدگاه‏ های کلان این دو دانشمند در حوزه برنامه ‏درسی می‏ توان این گونه استنباط کرد که دیدگاه مشترک این دو دانشمند توجه به دنیای واقعی در طراحی برنامه ‏های درسی است اما وجه تمایز آن‏ها توجه پاینار به نظریه ‏پردازی در زمینه برنامه ‏درسی با توجه به دنیای واقعی می ‏باشد ولی آیزنر توجه به دیدگاه هنری و زیباشناسی را در طراحی برنامه ‏های درسی مورد توجه قرار می ‏دهد.

analysis and critical review of curriculum according to pinar and eisner

the present study was conducted with the aim of critically analyzing and comparing the views of paynar and eisner in the field of curriculum. to achieve this goal, comparative research method has been used. the field of research included all the sources, including the books of these scientists, articles, studies and research related to the subject. the research sample was selected purposefully so that sources with relevant and first-hand materials are selected. the desired data was collected through a note-taking list and the information was analyzed verbally, graphically and logically. based on the findings of the research, paynar considers the curriculum as a cultural and political structure and has paid attention to concepts such as phenomenology, neo-conceptualism and internationalization of curricula, and eisner has paid attention to aesthetics, artistic education and the view of plurality and to the orientation in the development of curricula, with a critical and comparative look at the macro views of these two scientists in the field of curriculum. it can be concluded that the common point of view of these two scientists is to pay attention to the real world in designing curricula, but their distinction is paynar’s attention to theorizing in the field of curriculum with respect to the real world, and eisner pays attention to the artistic and aesthetic point of view in curriculum design.