ارزیابی کیفیت ترجمۀ فارسی و محتوای کتاب اسطوره‌های کهن: فولکلور در قرآن

این مقاله، برگردان فارسی کتاب اسطوره‌های کهن را بر اساس الگوی «ارزیابی کیفیت ترجمه» و محتوا و اندبشۀ آن را ارزیابی می‌کند. مولف نشان می‌دهد داستان‌های قرآن قرآن در سایر کتب دینی ریشه دارد و می‌توان آن را از منظر نظریه‌های ادبیات شفاهی بررسی کرد. اما به چند دلیل، دوندس در بررسی قرآن به مثابه فولکلور موفق نیست. این مقاله، می‌کوشد از یک سو، آراء و دیدگاه‌های دوندس را درباره‌ قرآن از حیث مولفه‌های محتوایی و به ویژه روش تحقیق دوندس، در پرتو آرای صاحبنظران و پژوهشگران قرآنی بررسی کند و از سوی دیگر، برگردان فارسی این کتاب را بر اساس الگوی «کیفیت ارزیابی ترجمه» در سطوح واژگانی، نحوی، و معنایی بررسی کند. در مجموع، به نظر می‌رسد تحلیل و تبیین دوندس از کیفیت آموزه‌های قرآنی و به ویژه قصه‌های قرآنی، سطحی و کم‌مایه است و به ویژگی‌های منحصر بفرد این قصه‌ها در بطن سوره‌ها، و اینکه این قصه‌ها صرفاً بستری و محملی برای تبیین آموزه‌های دین‌شناختی قرآن است، وقعی ننهاده است. با این حال، مترجم نیز هرچه به انتهای کتاب می‌رسد، تسلط نسبی خود را در فرایند برگردان متن اصلی نشان می‌دهد، درکل، ترجمه همچنان نیاز به ویراستاری ادبی دارد.

assessing the persian translation quality and the content of the fables of the ancient: folklore in the quran

this paper assesses the content as well as the persian translation quality (tqa) of fables of the ancients by a. dundes. dundes tried to show that quran, and especially its stories, is rooted in the stories of other religious books, and hence, it can be viewed from the perspective of oral literary theories. but for some reasons, dundas does not succeed in examining the quran as folklore. this essay, on the one hand, tries to study dundes views and opinions about the quran as a book, especially his research methodology, in the light of the the other quranic scholars opinions, and on the other hand, is  a kind of assessment of the quality of its persian translation at the lexical, syntactic, and semantic levels. dundes analysis and explanation of the the quranic tales is considered superficial. generally, dundes has paid much attention to the unique stylistic features of the quranic discourse, and how these features are employed as a vehicle for a specifically religious message. however, the more the translator comes to the end of the book; the more her translation becomes coherent, acceptable, and communicative. however, the translation still needs to be edited once again.