سیاست خارجی ایران در دولت حسن روحانی: نقدی بر کتاب سیاست خارجی ایران بعد از توافق هسته‌ای: سیاست‌های عادی‌سازان و سنت‌گرایان

هدف پژوهش حاضر نقد یکی از جدیدترین آثار نگاشته‌شده ‌دربارۀ سیاست خارجی ایران نوشتۀ فرهاد رضایی است. سوالات پژوهش حاضر ‌عبارت‌اند از: آیا نویسندۀ کتاب توانسته است به‎شیوه‌‌ای علمی موضوع موردپژوهش را بررسی نماید؟ داده‌های استفاده‌شده تا چه حد واجد خصوصیت روایی و نتایج گرفته‌شده از پژوهش تا چه میزان از پایایی لازم برخوردار هستند؟ این اثر تا چه حد از کارآمدی لازم برای رفع ابهامات و پرسش‌های موجود در ذهن مخاطبان ایرانی و خارجی برخوردار است؟ برای پاسخ به ‌سوالات فوق، ابتدا ایدۀ اصلی نویسنده در فصول مختلف کتاب بیان و نقد شده است. سپس، در دو بخش مجزا کتاب موردنقد محتوایی و شکلی قرار گرفته است که هرکدام دربرگیرندۀ زیرعنوان نقاط قوت و ضعف کتاب است. درپایان نیز ارزیابی کلی نویسندگان از کتاب بیان شده است. روش مورداستفاده توصیفی ‌ تحلیلی بوده و داده‌های لازم به‌شیوۀ کتاب‌خانه‌‌ای گردآوری گردیده است.

iran’s foreign policy in hassan rouhani’s administration a critical review on the book “iran’s foreign policy after the nuclear agreement politics of normalizers and traditionalists”

the purpose of this study is to critique one of the latest works on iran’s foreign policy by farhad rezaei. the questions of the research are: has the author of the book could survey the subject in a scientific method? how much of the collected data has validity and the results of the book are reliable? to what extent has this work been able to answer the ambiguities and questions in the minds of iranian and foreign audiences and be effective? to answer the above questions, first, the main idea of the different chapters of the book has been addressed and criticized. then, in two separate sections, the book is criticized in terms of content and form. each of these sections includes two sub-headings: the book’s strengths and weaknesses. in the end, the authors stated their general evaluation of the book. the research methodology is descriptive-analytical and conducted by library-based data.