نقد و بررسی کتاب چرا ملت‌ها شکست می‌خورند: ریشه‌های قدرت، ثروت و فقر

«کتاب چرا ملت‌ها شکست می‌خورند: ریشه‌های قدرت، ثروت و فقر» نوشتۀ دارون عجم‌اوغلو و جیمز ای.رابینسون از آثار نهادگرایی جدید است. نویسندگان با بررسی تاریخ ملت‌ها، به واکاوی دلایل رشد و انحطاط جوامع پرداخته‌اند. این اثر همانند دیگر آثار نویسندگان مبتنی‌ بر مطالعه تطبیقی تجربۀ بلندمدت توسعۀ ملت‌های مختلف است. در این نوشتار ضمن بررسی ساختار شکلی و کیفیت ترجمۀ کتاب که توسط محسن میردامادی و محمدحسین نعیمی‌پور انجام شده، به بررسی محتوای کتاب پرداخته شده است. کتاب دارای ضعف‌های محتوایی و روش‌شناسانه است. نویسندگان مدعی هستند با رویکردی تاریخی و روشی استقرایی نظریۀ خود را استخراج کرده‌اند اما درواقع با انتخاب دوگان‌های تحلیلی و مقایسه‌ایِ جهت‌دار و البته فلسفی، خوانشی ایدئولوژیک از تاریخ کشورها و کیفیت تطور آن‌ها ارائه داده‌اند. فقدان مویدات آماری و بسنده‌کردن به روش تحلیلی و تاکید مکرر بر برداشت نویسنده با این‌همانی‌های مکرر محتوای کتاب را تضعیف کرده است. ادعای استقرائی بودن و عدول از این ادعا با استفاده از رویکرد قیاسی از مهم‌ترین اشکالات این کتاب است. کتاب ترجمه‌ای روان اما توام با اشکالات متعدد ویرایشی دارد. طرح جلد و پشت جلد آن به‌طور غیرمنصفانه‌ای تداعی‌کننده تصویری سیاه، شکست‌خورده و محتاج از مردمان ایران است.

a critical review on the book “why nations fail: the origins of power, prosperity, and poverty”

the book “why nations fail: the roots of power, wealth and poverty& written by daron ajmoglu and james e. robinson is one of the works of new institutionalism. by examining the history of nations, the authors have analyzed the reasons for the growth and decline of societies. this work, like other works of the authors, is based on the comparative study of the long-term development experience of different nations. in this article, while examining the formal structure and quality of the translation of the book, which was done by mohsen mirdamadi and mohammad hossein naimipour, the content of the book has also been examined. the book has content and methodological weaknesses. the authors claim to have derived their theory with a historical approach and an inductive method, but in fact, by choosing oriented analytical and comparative methods and of course philosophical ones, they have presented an ideological reading of the history of countries and the quality of their development. the lack of statistical evidence and the contention of the analytical method and repeated emphasis on the author’s opinion with repeated identifications have weakened the content of the book. claiming to be inductive and rejecting this claim by using an analogical approach is one of the most important problems of this book. the book has a fluent translation, but it has many editing problems. the design of its cover and back cover unfairly evokes a black, defeated, and poor image of the people of iran.