مروری نقادانه بر کتاب ساختار انقلاب‌های علمی

انگیزه و هدف اصلی توماس ساموئل کوهْن از تدوین کتاب ساختار انقلاب‌های علمی ارائه‌تحلیلی در حوزۀ تاریخ فلسفۀ علم و تبیین د‌گرگونی‌ها و استمرار نهاد علم است. کوهْن که تحصیلاتش را در فیزیک (مهندسی هیدرولیک) تا درجه‌دکتری به‌پایان رسانده است، بیش‌تر به تاریخ فلسفۀ علم (یا به‌گفته‌بعضی، تاریخ و فلسفۀ علم)‌ گرایش داشت. او تحت‌تاثیر آموزه‌های افرادی مانند ماکس پلانک، الکساندر کویره، و جیمز کاننت، رئیس دانشگاه هاروارد در زمان تحصیل نویسنده در آن دانشگاه، به این ‌گرایش علاقه‌مند شد. علاوه‌بر این افراد، لودویگ ویتگنشتاین و استنلی کیول بر کوهْن و علاقه‌مندی او به رویکرد هرمنوتیک بسیار اثرگذار بودند. کوهْن در این کتاب، که در زمان خود (دهۀ 1960) کاری به‌واقع نوآورانه بود، مفاهیم مهمی را به‌کار می‌گیرد که شاید مهم‌ترین آن‌ها «پارادایم» و «اجتماع علمی» باشد. مناسباتی که کوهْن بین این دو مفهوم بیان کرده در توسعه‌جامعه‌شناسی علم تاثیر فراوان داشته است. هدف اصلی این مقاله بازخوانی نقادانۀ این اثر مهم از دید جامعه‌شناختی است.

a critical review on the book the structure of scientific revolutions

the aim of thomas kuhn in writing the structure of scientific revolutions was to prepare an analysis in the field of the philosophical history of science and to explain the changes and continuity of scientific institutions. he studied physics at harvard university but he was more interested in philosophy of science history. kuhn’s mind was deeply impressed by alexandre koyre´, max planck, and james conant, also his interest in hermeneutics was motivated by ludwig wittgenstein and stanley cavell. this book which was really innovative in its own time (1969s) brought about some important concepts that most frequented ones would be “paradigm” and “scientific community”. for kuhn, the relations between these two concepts had an important role in the development of the sociology of science. perhaps it could be said that the same as kuhn was influenced by his predecessors, his posterities were impressed by kuhn in their views in the field of sociology of science.