شادکامی یا سعادت؟ نگاهی انتقادی به کتاب سیاست شادکامی: آن‌چه حکومت می‌تواند از تحقیقات جدید درباب بهروزی بیاموزد

شادکامی و سعادت از مهم‌ترین مقولاتی است که درطول تاریخ تفکر سیاسی و اجتماعی، در تمدن‌های مختلف موردتوجه بوده است و فیلسوفان تلاش داشته‌اند تا با ارائۀ تعریفی جامع از آن، رویکردهای هنجارین سیاسی و حکومتی را تجویز کنند. این امر اگرچه در دوران تفکر کلاسیک عموماً مبتنی‌بر فهم سعادت به‌عنوان مقوله‌ای فعال و درنتیجه کیفیتی برای زندگی خوب بوده است، در دوران مدرن و با ظهور تفکر لیبرالی متحول شد و به‌واسطۀ آن، به مقولاتی مانند رشد اقتصادی و افزایش ثروت ترجمه شد، اما این رویکرد نتوانست مانع از بروز ناهنجاری‌هایی باشد که حتی در کشورهای ثروت‌مند به‌نحو فزاینده‌ای درحال گسترش هستند. مقولاتی مانند افسردگی، مصرف مواد مخدر، ازهم‌گسیختگی خانوادگی، و مانند آن از بحران‌هایی است که برخی پژوهش‌گران غربی را بر آن داشت که در جست‌وجوی بدیلی پایدار و فارغ از آسیب برای این رویکرد برآیند. کتاب سیاست شادکامی از آثاری است که در این زمینه بر آن است تا با بهره‌مندی از رویکرد متفاوت کشور بوتان در اعلام «شادکامی» به‌جای رشد اقتصادی، به‌عنوان معیار حکومت خوب، مولفه‌ها و ابعاد مختلف این موضوع را در حکومت‌ورزی غربی به‌ویژه در کشور آمریکا بررسی کند.

Happiness or Eudaimonia? A Critical Review on the Book The Politics of Happiness: What Government Can Learn from the New Research on Well-Being

Throughout different civilizations and cultures, political philosophers have contemplated on the meaning of “happiness” as the goal of human life, and so, their contemplation has extended to the normative and policymaking domain of the ideal political state. However, while classically philosophers tended to understand the term as a quality for the good life, in the modern era the quantitative explanation of the subject prevailed and the goal alternated into human satisfaction through capital accumulation and economic growth. Nevertheless, modern social abnormalities, such as Opium, depression, and tremendous family breakups led the sociopolitical intellectuals to explore alternatives that might help to find real, sustainable satisfaction in human social life. Among others, Derek Bok’s “Politics of Happiness” is an exploration for such alternative which is based on Buhtan’s national policy towards substitution of “happiness” for “economic growth” and attempts to indicate different elements and aspects of such transformation in social policies in western states, namely the United States.