نقدی درون‌رشته‌ای بر کتاب انسان‌‌شناسی موسیقی

این مقاله به کتاب انسان‌شناسی موسیقی الن مریام (1923-1980) نگاهی منتقدانه دارد، درحالی‌که روند تاریخ موسیقی‌شناسی قومی (ethnomusicology) این اثر را ‌به‌عنوان یکی از مبانی این رشته موردتوجه قرار می‌دهد. دانش موسیقی‌شناسی و ارتباط آن با انسان‌شناسی بعد از نیمۀ دوم قرن بیستم به‌نوعی با موسیقی و انسان به‌تدریج گره خورده است. این مقاله قصد دارد تا با درنظرگرفتن محورهای اساسی و بنیادین «انسان موسیقایی» این اثر را در نظریه‌های معاصر بررسی کند. احتمالاً طرح برخی مبانی‌های مریام در این کتاب، برای خود او نیز اگر امروز زنده بود با چالش‌هایی مواجه بود. روند این نقد و بررسی در روش‌ها و اندیشه‌های موسیقی‌شناسی تطبیقی مقایسه‌هایی خواهد داشت که در یکی‌‌دو دهۀ اخیر دوباره با انجمن‌های ‌بین‌المللی موسیقی احیا شده است، اما نگاه اساسی این مقاله نقد معاصر درون‌رشتۀ موسیقی‌شناسی قومی است که به استفاده از نظریه‌ها و روش‌هایی مستقل‌تر از علوم انسانی یا علوم اجتماعی معتقد است.

Critique Interdisciplinary an the Book Anthropology of Music The

This article takes a critical look at Alan Merriam’s book Anthropology (19231980), while the history of ethnomusicology considers this work as one of the foundations of the field. The knowledge of musicology and its relation to anthropology after the second half of the twentieth century is somehow gradually tied to the connection between music and Human. This article intends to examine this work in contemporary theories by considering the basic and fundamental axes of “Human Musical”. Probably, the design of some of Merriam’s principles in this book, if he were alive today, would face challenges. The process of this critique will have comparisons in the methods and ideas of comparative musicology that have been revived in the last decade or two with international music associations. But the main focus of this article is the interdisciplinary critique within the field of Ethnomusicology, which believes in the use of theories and methods more independent of the humanities or social sciences.