بررسی کتاب قواعد و زبان خصوصی از نظر ویتگنشتاین

کتاب قواعد و زبان خصوصی از نظر ویتگنشتاین تفسیری متفاوت با تفاسیر رایج از کتاب پژوهش‌های فلسفی عرضه می‌کند. در این تفسیر، مسئله‌ پیروی از قاعده محور اصلی کتاب و استدلالی برای ناممکن‌بودن زبان خصوصی به‌شمار رفته است. کریپکی استدلال ویتگنشتاین را به‌شکل پاسخ به شکاکی صورت‌بندی کرده که می‌خواهد واقعیتی دراِزای معنای لفظ یا پیروی درست از قاعده به وی عرضه شود. ویتگنشتاینِ کریپکی چنین مطالبه‌ای را نابه‌جا می‌داند و مدعی است هنگامی می‌توان کاربرد لفظ یا قاعده‌ای را «درست» خواند که با کاربرد دیگر کاربران زبان یا قاعده توافق داشته باشد؛ جز این معیار دیگری برای ارزیابی نمی‌توان داد. تفسیر کریپکی از پرسش و پاسخ ویتگنشتاین مباحث فلسفی فراوانی را برانگیخته است که موضع‌گیری در آن‌ها تبعاتی مهم برای بسیاری از بحث‌ها در روش‌شناسی علوم انسانی دارد. این مقاله، نخست، گزارشی از چالش شکاکانه‌ کریپکی و پاسخ آن به‌دست می‌دهد. سپس، برخی تفسیرهای رقیب و نقدهای آن‌ها به تفسیر کریپکی مرور می‌شود. پس‌ازآن، به تاثیرات این بحث در سایر مباحث فکری اشاره می‌شود و نهایتاً یکی از ترجمه‌های فارسی آن بررسی خواهد شد.

A Critical Review of the Book Wittgenstein on Rules and Private Language

Saul Kripke’s Wittgenstein on Rules and Private Language offers an unorthodox interpretation of Wittgenstein’s Philosophical Investigations. Contrary to other commentators, Kripke regards rule-following as the main issue of the book so that it gives Wittgenstein’s most significant argument for the impossibility of private language. Kripke formulates Wittgenstein’s argument in response to a skeptic who seeks a fact in exchange for the words’ meaning or correct rule-followings. Kripke’s Wittgenstein dismisses such a claim, arguing that the use of a word or following a rule is called “correct” when it agrees with other users of the language or rule. There is no corresponding fact for meaning or rule-following, nor is there any other criterion that can assess one’s responses. Kripke’s interpretation of Wittgenstein’s question and answer has provoked many philosophical debates, which have important implications for the methodology of the social sciences as well as the humanities. After an account of Kripke’s skeptical challenge and his answer to it, this paper reviews some rival interpretations and their criticisms of Kripke’s exegesis. This provides the opportunity to point out the impact of this debate on other intellectual issues. Finally, one of the Persian translations of this book will be examined.