نقد کتاب روش‌شناسی علوم اجتماعی

در سال‌های اخیر آثار فراوانی دربارۀ علم دینی منتشر شده است و افراد متعددی کوشیده‌اند یا هم‌چنان می‌کوشند تا از دیدگاه خود نشان دهند که علم دینی چیست و چگونه تحقق می‌یابد. از افراد پرکار در این زمینه عبدالحسین خسروپناه است که تاکید دارد کانون تحقق علم دینی روش‌شناسی است و آخرین اثر او در این زمینه، با عنوان روش‌شناسی علوم اجتماعی، بر آن است تا روش تولید علوم اجتماعی اسلامی را معرفی کند. در مقالۀ حاضر کوشیده‌ایم کتاب مذکور را از لحاظ شکلی و محتوایی بررسی و نقد کنیم. در بخش شکلی بیش‌تر مسائل نگارشی و ویرایشی بررسی شده و در بخش محتوایی تلاش شده است گام‌های اساسیِ مولف برای تولید روش‌شناسی موردنظر شرح داده شود و بررسی و نقد شود. درنهایت نیز تلاش کرده‌ایم با رویکردی عمل‌گرایانه نقدی فراگیرتر به ایشان و برخی دیگر در این حوزه داشته باشیم.

A Critique of the Book The Methodology of Social Sciences

Many texts have been published, in recent years, about the Islamization of science, and different scholars tried and still trying to demonstrate what Islamic science is and how it can be realized. Abdol Hossein Khosrow Panah is one of the prominent authors of this realm, who tries to reach Islamic science through a special methodology that explained in his last book Methodology of Social Sciences. In the present paper, we introduce and evaluate the book concerning its form and content. Regarding its form, we have reviewed the editorial and punctuation issues, and in regard to its content, the steps to formulate the special methodology has been depicted and criticized. Finally, we have made some efforts to prepare a broader critique for this book and other authors of this realm from a pragmatic point of view.