نقد کتاب آشنایی با کارگاه‌های صنایع دستی ایران

سخن‌گفتن و تحلیل نظری صنایع‌ دستی در عین سهل‌بودن دشوار است. صنایع دستی امری آشنا و ملموس در زندگی روزمره است که بدون نیاز به شناساندن و تلاش برای فهمش هرگونه توضیحی در آن بدیهی به‌نظر می‌رسد. کتاب آشنایی با کارگاه‌های صنایع دستی ایران را فریبا مصطفوی در سال 1395 گردآوری کرده است و در انتشارات مهر نوروز به‌چاپ رسیده است. اگرچه این کتاب به‌طور کلی مجموعه‌ای از تصویرهای ارزش‌مند با کیفیت مطلوب برای معرفی برخی کارگاه‌های صنایع‌ دستی است، اما همانند هر اثر علمی‌ِ دیگری کاستی‌های شکلی و محتوایی‌ای دارد که در این جستار سعی شده نقدی انتقادی بر آن نگاشته شود. در این پژوهش با تکیه بر روش کتاب‌خانه‌ای برخی گزاره‌های غیرعلمی آن که سبب گم‌راه‌شدن خواننده (هنرمندان) می‌شود و از پژوهشی به پژوهش دیگر منتقل می‌گردد تبیین شده است. در همین راستا، به کاستی‌ها اشاره می‌شود و نظرات انتقادی ذیل هریک از مباحث بیان خواهد شد.

A Book Critique ofIntroduction to Iranian Crafts Workshops

It is difficult to speak and theoretically analyze the handicrafts, although it may sound easy. Crafts are a familiar and tangible thing in everyday life, so it would be obvious without any need to know and try to understand them. The book “Introduction to Iranian Crafts Workshops” was compiled by Fariba Mostafavi in Mehr Nowruz Publications in 2016. Although the book is generally a collection of invaluable highquality illustrations to introduce to some handicraft workshops, like any scholarly work, it has some formative and content deficiencies that have been attempted to criticize it critically. This research has explained the relevance of the library to some nonscientific propositions that mislead the reader (artists) and move from one research to another. In this regard, the following shortcomings and critical comments will be expressed in each of the following issues.