نقدی بر کتاب هگل و پدیدارشناسی روح از رابرت استرن

این مقاله، بعد از نگاهی کوتاه به وضعیت شکلی اثر استرن، به نقد محتوایی آن می‌پردازد. در نقد محتوایی درابتدا به‌صورت کلی و اجمالی کار وی درمورد کلیتِ پدیدارشناسی ارزیابی می‌شود و آن‌گاه سه قسمت مهم، که هم دشوارترین قسمت‌های پدیدارشناسی و هم کلیدی‌ترین نقاط آن برای پدیدارشناسی و بلکه برای کل نظام هگل‌اند، به‌طور تفصیلی‌تری ارزیابی می‌شوند. این سه قسمت عبارت‌اند از دیباچه، مقدمه، و فصل نهایی. نقد هم به‌لحاظ میزان توجه به محتوای این قسمت‌ها و هم به‌لحاظ تاثیر این میزان توجه در ساختارمندی اثر خود استرن یا پیوند درونی بین مطالب فصل هفتم استرن با قسمت‌‌های مربوطه در این اثر صورت گرفته است.

A Critical Evaluation of Hegel and Phenomenology

After a brief look at  Stern’s book, it criticizes the content of this book, especially three important parts of it, which are the most difficult and at the same time the most important parts, compared with Hegel’s phenomenology, but all his system. These are the preface, introduction, and the final chapter. We aim to know how much Stern has been successful in consideration of the content of these three sections. Moreover, we aim to find out whether the seventh chapter of his book has internal coordination with the content of them.