|
|
|
|
نقد و بررسی کتاب weltschmerz pessimism in german philosophy, 1860-1900 جهان‌رنجی، بدبینی در فلسفۀ آلمان، 1900-1860
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محبوبی آرانی حمیدرضا
|
|
منبع
|
پژوهشنامه انتقادي متون و برنامه هاي علوم انساني - 1399 - دوره : 20 - شماره : 3 - صفحه:339 -363
|
|
چکیده
|
کتاب جهان‌رنجی، نوشتۀ فردریک سی. بایزر، پژوهشی دربارۀ جنبش یا جریان بدبینی در فلسفۀ آلمان نیمۀ دوم قرن نوزدهم است. بایزر، با تعریف بدبینی به این نظریه و باور که زندگی در این جهان ارزش زیستن ندارد، شوپنهاور را نخستین کسی می‌داند که این برداشت از جهان را وارد فلسفۀ آلمان ساخت. بایزر در این کتاب به بررسی مباحثۀ گسترده و جدی‌ای می‌پردازد که بدبینی شوپنهاور و مریدان، و البته منتقدان وی، به‌راه انداخت و به یک معنا برنامۀ کاری فلسفه را از بحث دربارۀ منطق علم به سمت‌وسوی مسائل مرتبط با ارزش زندگی سوق داد. مقالۀ حاضر می‌کوشد تا ضمن معرفی رویکرد و هدف کلی کتاب به تحلیل مختصر محتوای فصل‌های کتاب بپردازد که براساس چهره‌های فلسفی سامان یافته است. پس از این تحلیل مختصر، مزیت‌های کتاب درمقام کتابی در حوزۀ تاریخ فلسفه که به‌صورت اختصاصی به مباحثه‌ای فراموش‌شده هرچند مهم و اثرگذار می‌پردازد و نیز برخی از نقص‌هایی که به‌نظر نویسندۀ این مقاله اگر رعایت می‌شد بر اعتبار کتاب می‌افزود خاطرنشان می‌شوند.
|
|
کلیدواژه
|
فلسفۀ آلمان، بدبینی، خوش‌بینی، مسئلۀ شر، معمای زندگی و هستی، بحران هویت
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, گروه فلسفه و منطق, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
h.mahboobi@modares.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A Critical Review of Weltschmerz Pessimism in German Philosophy
|
|
|
|
|
Authors
|
Mahboobi Arani ,Hamidreza
|
|
Abstract
|
Weltschmerz’ Pessimism in German Philosophy by Ferdrick C. Beiser, is a study of the pessimism that dominated German philosophy in the second half of the nineteenth century. According to the author, Pessimism, broadly defined, is the doctrine that life is not worth living. This view was introduced into German philosophy by Schopenhauer, whose philosophy became very fashionable in the 1860s. Beiser examines the intense and long controversy that arose from Schopenhauer’s pessimism, which changed the agenda of philosophy in Germany away from the logic of the sciences and toward an examination of the value of life. He examines the major defenders of pessimism (Philipp Mainländer, Eduard von Hartmann, and Julius Bahnsen) and its chief critic, especially Eugen Dühring. In this paper, I introduce the book’s general approach, aim, and contents, mentioning its privileges as a history of philosophy of an almost forgotten controversy and some wishes about its shortcomings.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|