نقدی بر کتاب زندگی خوب: یک‌پارچه‌سازی فلسفه و روان‌شناسی به‌روزی

فیلسوفان همواره نظریه‌هایی درباره چیستی به‌روزی به‌دست‌ داده‌اند، اما از روان‌شناسی غافل بوده‌اند و روان‌شناسان نیز در بحث‌های خود از به‌روزی هیچ نظریه‌ای درباره چیستی آن در اختیار نداشته‌اند. مایکل بیشاپ در کتاب زندگی خوب: یک‌پارچه‌سازی فلسفه و روان‌شناسی به‌روزی می‌کوشد تا این دو حوزه ظاهراً از هم جدا را با یک‌دیگر و تحت رویکردی جامع متصل سازد و حاصل نیز تقریر چهارچوب نویی برای فهم زندگی خوب و به‌روزی است. این چهارچوب نظریه شبکه‌ای است، شبکه‌ای خودکفا و خودبسنده از احساسات و عواطف مثبت، نگرش‌های مثبت، ویژگی‌های مثبت، دستاوردهای مثبت، و تعامل سازنده و کام‌یاب با جهان که چهارچوبی علی و معلولی فراهم می‌آورد. مقاله کنونی به‌طور خاص، با تاکید بر رویکرد جامع نویسنده و نظریه‌ای شبکه‌ای علی، کتاب را معرفی می‌کند. درانتها نیز به‌طور خاص نکاتی انتقادی را درمورد روش‌شناسی نویسنده و نیز محتوای نظریه شبکه‌ای وارد می‌سازد که بیش‌تر به مسئله اعتبار هنجارگذارانه این نظریه در قیاس با سایر نظریه‌های درباره به‌روزی مربوط می‌شود.