نقدی بر کتاب عرفان و فلسفه

هدف از بررسی کتاب عرفان و فلسفه اثر والتر ترنس استیس (1967) نقد و تحلیل پیش‌فرض‌ها، خاستگاه، و نظریه کتاب در حل تناقض‌آمیز‌بودن تجربه عرفانی در منطق و ذهنی یا عینی‌بودن آن است. کتاب حاضر تجربه عرفانی و عرفان را با دیدگاه تجربه‌گرایی فلسفی و مسائل آن پیوند داده است. تجربه عرفانی در این اثر تجربه‌ای فراعینی و حتی فراذهنی و ورای منطق است؛ حال‌آن‌که با طرح نظریه منطق فازی پس از استیس امکان بازنگری در این نتیجه وجود دارد. مغایرت پیش‌فرض‌های استیس در امکان درک حقایق به‌کمک عرفان و بنای او بر داشتن نگرش فلسفی به موضوع و هم‌چنین توجه نامتوازن کتاب در پردازش عمده سنت‌های عرفانی مسیحی و بودایی در مقایسه با عرفان‌های یهودی و اسلامی با‌توجه‌به نگرش ذات‌گرایانه استیس و در‌عین‌حال تاثیر متغیرهای دیگر در تجربه عرفانی از دیگر نقدهای وارد بر کتاب پیش‌رو است.

A Critical Study of Mysticism and Philosophy

The critique and analysis of preconception, origin, and theory to solve the paradoxical of mystical experience in the logic and subjective or objective experience are the purpose for this study Mysticism and Philosophy by Walter Terence Stace (1967). In this book, mystical experience and mysticism with philosophical empiricism have been linked, and mystical experience is beyond the logical understanding, but after Stace’s proposition of the theory of fuzzy logic, the possibility of revision for these results has provided. Other criticisms leveled against this book are Stace’s contradictory preconceptions for possibility to understand the realities of mysticism with his emphasis on having a philosophical attitude towards the subject, and with regard to Stace’s essentialist attitude as well as the influence of other variables on mystical experience which haveunbalanced his attention to main processing to Christian and Buddhist mystical traditions compared with Jewish mysticism and mystical Islam.