نقش فلسفی دلوز و اسپینوزا در فمینیسم گیلیان هووی نقد کتاب دلوز و اسپینوزا: رایحۀ مسئلۀ بیان

نقد فلسفی دلوز بر اسپینوزا، که در کتاب اسپینوزا و مسئله بیان آمده است، اثر بسیار مهمی است، زیرا نتایجی که در آن کتاب به‌دست آمده‌اند بنیادهایی فراهم می‌آوردند برای تاملات مابعدالطبیعی بعدی دلوز درباب طبیعت قدرت، بدن، تفاوت، و شباهت. دلوز و اسپینوزا نخستین کتابی است که آرای فلسفی دلوز را بررسی می‌کند، در جاهایی که تلاش می‌کند فلسفه اسپینوزا را ارزیابی کند و استدلال‌های وی را درباب مسائلی مانند امر مطلق، فلسفه ذهن، معرفت‌شناسی، و فلسفه اخلاق و سیاست به‌چالش ‌بکشد. اگرچه نویسنده دلوز را تحسین می‌کند، با او سر مخالفت دارد و بر آن است که استدلال‌های وی نه‌تنها به ماتریالیسم حذفی و گونه‌ای سیاست هابزی می‌انجامند، بلکه مبهم‌گویی و مبهم‌کردن را رواج می‌دهند. وی، ضمن مخالفت با نظریه‌پردازان فمینیست که مفاهیم دلوز را راهی برای نجات نظریه‌های فمینیستی می‌دانند، پیش‌نهاد می‌دهد که چرخش به‌سوی مارکسیسم و نظریه انتقادی بهترین راه‌گشای فمینیسم خواهد بود.