نقدی بر کتاب هنر خودآموختگان، هنری فطری

مقالۀ حاضر نقدی بر کتاب هنر خودآموختگان، هنر فطری است. ضرورت بررسی انتقادی این کتاب از آن نظر است که اولین کتاب تالیفی فارسی در این زمینه است و به‌ همین ‌علت به‌عنوان مرجع و متنی کمک‌درسی مورداستفاده قرار می‌گیرد. ادعای اصلی مولف ارائۀ تعریفی از هنرهای فطری و دسته‌بندی آن‌ها و هم‌چنین طرح مباحث نظری‌ای است که حول این‌گونه هنرها وجود دارند. مولف در این راه دست‌یابی به اهداف متعددی را در نظر دارد که شامل ترسیم تاریخچه‌ای از خاستگاه و معرفی برخی از مهم‌ترین هنرمندان این گرایش می‌شود.در این مقاله درابتدا به بررسی دسته‌بندی کتاب ازلحاظ محتوایی می‌پردازیم و حدود و ارتباط مفاهیم طرح‌شده را به‌نقد می‌کشیم. سپس، با ترسیم مجدد الگوی اولیۀ مولف، برای پی‌ریزی شالودۀ کتاب، تحلیلی از روش‌شناسی ارائه می‌کنیم. درپایان، نقاط قوّت و نوآوری و هم‌چنین ابهام‌ها و نقاط ضعف کتاب به‌بحث گذاشته خواهد شد.

A Critique of the Book "Autodidacts Art, A Naive Art"

The present article tries to criticize the book "Autodidacts Art, A Naive Art". This book is the first Persian compilation in this field, which has been used as a qualified reference and an educational guide text. Therefore, the critical review of this book would not be unnecessary. The main claims of the author are to define the Naive Arts and their categorization and to propose the theoretical debates around these kinds of the arts. In this way, the author intends to achieve several goals, such as drawing a history of the origin and introducing some of the most important artists in this trend. At first, the article explores the content categorization of the book and criticizes the boundaries and the relation of the proposed concepts. By redrawing the author’s initial pattern, this article presents a methodological analysis to establish the foundation of the book. The strengths and innovations, as well as the ambiguities and weaknesses of the book would be discussed at the end of the article.