تحلیل نقادانۀ جهات «اعادۀ دادرسی» در قانون آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعۀ تطبیقی در حقوق فرانسه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حیاتی علی عباس
|
|
منبع
|
پژوهشنامه انتقادي متون و برنامه هاي علوم انساني - 1397 - دوره : 18 - شماره : 5 - صفحه:187 -206
|
|
|
|
|
چکیده
|
اعاده دادرسی یکی از طرق فوق‌العادۀ شکایت از رای است که به‌موجب آن خواهان نقض حکمی قطعی از دادگاه صادرکنندۀ رای علیه اوست. درصورت پذیرفته‌شدن درخواست، دعوا مجدداً بازبینی می‌شود. مادۀ 426 قانون آیین دادرسی مدنی ایران جهات اعادۀ دادرسی را در هفت مورد احصا کرده است. تحلیل نقادانه جهات اعادۀ دادرسی به ما نشان می‌دهد که باتوجه‌به مبنای ترسیم‌شده برای اعادۀ دادرسی لازم است که اولاً بندهای یک تا سه مادۀ مذکور حذف شود و ثانیاً دو جهت دیگر به آن افزوده شود. مورد نخست «اگر ثابت شود حکم قطعی برمبنای شهادت یا شهادت‌نامه یا سوگند کذب صادر شده است» و مورد دوم «اگر نزد مراجع قضایی مربوط ثابت شود قاضی صادرکنندۀ حکم قطعی مرتکب تخلفی شده است که در ناعادلانه‌بودن صدور آن حکم موثر بوده است».
|
|
کلیدواژه
|
اعادۀ دادرسی، جهات اعادۀ دادرسی، حکم، حکم قطعی، نقض حکم
|
|
آدرس
|
دانشگاه رازی, دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
aliahayati@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|