نقد و تحلیل تصحیح شبرنگ‌نامه داستان رستم و پسرِ دیو سپید

شبرنگ‌‌نامه یکی از منظومه‌‌هایِ پهلوانیِ پس از شاهنامه است که به موضوعِ کین‌‌خواهیِ شبرنگ، پسر دیو سپید، از ایرانیان و نبردهای او با رستم و ایرانیان می‌‌پردازد. بااین‌که از شناسایی و معرفیِ این اثر حدودِ صدوبیست سال می‌‌گذرد، آگاهی‌‌ها و تحقیقاتِ موجود دربارۀ آن بسیار اندک است و متنِ مصحَّحِ آن نیز به‌‌تازگی منتشر شده است. شبرنگ‌‌نامه، که سَرایندۀ آن ناشناخته است، 2877 بیت دارد و احتمال داده‌‌اند که از منظومه‌‌هایِ سدۀ ششم باشد. چون این منظومه از منابعِ دو درس از سرفصل‌هایِ گرایشِ ادبیاتِ حماسی در دورۀ دکتریِ ادبیات فارسی است در این مقاله ضمنِ معرفیِ تصحیحِ این کتاب (به‌کوشش ابوالفضل خطیبی و گابریله وان دِن بِرگ، تهران، بنیاد موقوفات افشار با همکاری انتشارات سخن، 1395) و طرحِ نکاتی برای تعیینِ تاریخِ احتمالیِ نظمِ آن، پیش‌نهادهایی نیز دربارۀ بعضی مواردِ مقدمه و ضبط‌های متنِ آن عرضه شده است.