فهم و ارزیابی تحلیل سیاسی مدرن: نوآوری‌ها و معضلات

هدف این مقاله، به‌صورت خاص فهم و ارزیابی اثر رابرت دال و بریکنر، تحلیل سیاسی مدرن و به‌صورت عام ارائه چهارچوبی برای تحلیل یک اثر است. امروزه شیوه متعارفِ بررسی یک اثر واجد پیش‌فرض‌های ناصوابی، که عملاً سبب امتناع فهم و ارزیابی شده است، پیش‌فرض‌هایی چون انفکاک فهم و ارزیابی، توجه به ابعاد معناشناختی، و تاکید بر ارزیابی منسوخ شکلی و محتوایی. اما مسئله این است تا زمانی یک اثر در فهم نیاید چگونه می‌توان درمورد آن به ارزیابی نشست و سخن از حکم صواب گفت؟ استدلال اصلی مقاله حاضر آن است که شرایط امکان فهم و ارزیابی یک اثر مبتنی‌بر این پیش‌فرض، که فهم و ارزیابی دو هم‌زادند، یکی بی‌دیگران امکان نیست. شرایط فهم مستلزم بازگرداندن متن به زمینه‌های تاریخی و شرایط ارزیابی متضمن محتوای گزاره‌ای است. حاصل کاربست قواعد مذکور، آن‌که اثر یادشده در فضای سیاسی «دموکراسی» و علمی «رفتارگرا» به نگارش درآمده است. افعال مندرج در سخن درابتدا تایید روش‌شناسی مونیستی رفتارگرا، سپس تغییر به امر پلورالیستی است. محتوای گزاره‌ای فزاینده نشان از نوآوری در حیطه موضوعی، سیاسی، و روش‌شناختی دارد. محتوای گزاره‌ای کاهنده دال‌بر معضلاتی در حیطه روش‌شناختی علم سیاست دارد، فی‌المثل آن قادر به ارائه استدلالی معتبر درخصوص «چگونگی» اخذ گزاره‌های هنجاری از تجربی، نحوه مطالعه ارزش‌های تاریخی و متافیزیکی نیست. بنابراین، فهم و ارزیابی بسنده پدیده‌های سیاسی مستلزم جرح و تعدیل‌های روش‌شناختی رابرت دال است.