بررسی و نقد نمایشنامۀ «مرغ دریایی»
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کریمیمطهر جانالله ,شعبانی مهرنوش
|
منبع
|
پژوهشنامه انتقادي متون و برنامه هاي علوم انساني - 1395 - دوره : 16 - - کد همایش: - صفحه:199 -220
|
چکیده
|
آمال و آرزوهای انسان همواره امیدبخش زندگی و راه آینده بوده اند، چرا که آدمی بدون امید و آرزو قادر به ادامۀ حیات خویش نیست. این موضوع که جزئی جدانشدنی از زندگی انسان است، در ادبیات نیز نمود پیداکرده است. در نمایشنامۀ مرغ دریایی که آن را شخصیترین اثر چخوف می نامند، ما با قهرمانانی روبه رو هستیم که آرزوها و آرمان های والایی در سر دارند، آن ها به خوبی از ایده آلهایشان سخن می گویند و رویای زندگی بهتری را در سر می پرورانند، اما تلاشی برای دست یافتن به خواسته ها و اهدافشان نمی کنند. در این اثر، چخوف از یکسو به توصیف انسان هایی می پردازد که توانایی رویارویی با حقیقت زندگی را ندارند و تسلیم سرنوشت می شوند، و از سوی دیگر قهرمانی را توصیف می کند که باوجود تمام رنج ها و ناکامی ها، از پای نمی نشیند و راه خود را به سوی خوشبختی و پیروزی پیدا می کند.
|
کلیدواژه
|
چخوف، مرغ دریایی، آرزو، امید، ناامیدی
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
پست الکترونیکی
|
mehrnooshaabani@gmail.com
|
|
|
|
|