نقد کتاب پایان توسعه، پساتوسعه‌گرایی و بن‌بست‌های پارادایم توسعه

توسعه، به‌عنوان یک مفهوم خاص برای اهل علم در جامعه‌شناسی و برای سیاست‌مداران و حتی مردم عادی، دارای چنان اعتبار و اهمیتی است که مخالفت با آن به شجاعت بالایی نیاز دارد. علی‌رغم این اهمیت و اعتبار، پارادایم توسعه در جامعه‌شناسی با انتقادات و چالش‌های جدی مواجه است؛ تاجایی‌که امروزه صحبت از بن‌بست در جامعه‌شناسی توسعه می‌شود. این مقاله ضمن طرح بن‌بست‌های متدولوژیک پارادایم توسعه بر آن است که پساتوسعه‌گرایی (postdevelopmentdism) با طرح یک چشم‌انداز جدید راه را برای خروج از بن‌بست در توسعه می‌گشاید. نکتۀ کلیدی این مقاله در بحث از پساتوسعه‌گرایی انتقال رسالت توسعه از دولت‌ها و نخبگان به جامعه و مردم است. گفتنی است که مقالۀ حاضر برگرفته از نقد و بررسی کتاب پایان توسعه: مدرنیته، پست مدرنیته، و توسعه می‌باشد که توسط ترور پارفیت (trevor parfitt)، استاد دپارتمان علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه ناتینگهام انگلستان، به‌نگارش در آمده است.