نقدی بر رشتۀ مطالعات سیاسی انقلاب اسلامی: هم‌گشتگی چهار حوزۀ روش‌شناختی

انقلاب اسلامی ایران به‌مثابۀ یک رویداد مجموعه‌ای در‌هم تنیده از عوامل گوناگون و به‌مثابه یک جریان پیکری نامی از رخدادهایی بی شمار به‌شمار می آید. پرواضح است که برای مطالعۀ ابعاد گسترده چنین پدیده‌ای به مطالعات گسترده نیاز است. هدف از نگارش این مقاله شناخت وجوه مطالعات سیاسی انقلاب اسلامی در قالب بررسی دورۀ دکتری بین رشته ای طراحی‌شده و در حال اجراست. از این ره‌گذر سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که رشتۀ مطالعات سیاسی انقلاب اسلامی چگونه توانسته است به شناختی جامع از حوزۀ معرفتی سیاسی انقلاب اسلامی دست یابد؟ یافته‌های پژوهش براساس روش کیفی تحلیل و مطالعات اسنادی که جمع آوری داده های آن مبتنی‌بر ابزار فیش‌برداری بوده است نشان می‌دهد که قرار‌گرفتن مفهوم انقلاب اسلامی بر تقاطع چهار حوزۀ روش‌شناختی اندیشۀ سیاسی رهبران انقلاب اسلامی، جامعه شناسی سیاسی جمهوری اسلامی ، آینده‌پژوهی انقلاب اسلامی، و بازتاب انقلاب اسلامی توانسته است به‌مثابۀ مدلی منسجم با کاربست چهار روش گوناگون و البته متقاطع به شناخت مناسب از بعد سیاسی انقلاب اسلامی دست یابد.