زنان و خرافات در داستان های محمدعلی جمالزاده

زنان و خرافات در داستان های محمدعلی جمالزادهطاهره میرزایی چکیدهآغاز داستان نویسی به شیوه ی نوین را در ایران می توان از زمانی دانست که محمدعلی جمالزاداه در سال 1300 ه.ش. مجموعه داستان کوتاه خود را تحت عنوان یکی بود یکی نبود در برلن منتشر کرد. با نشر این کتاب بود که به سبک نویسندگی واقع گرا در ایران آغاز شد. جمالزاده با وجود آن که مستمراً در خارج از وطن به سر برده است بر زبان و فرهنگ و سنت های خاص ایرانی تاکید ویژه ای داشته و همواره از آن در نوشته های خود بهره برده است.در عرصه ادبیات داستانی، زنان چه به عنوان قهرمان و ضد قهرمان در داستان و چه به عنوان این که مسایل و موضوعات مربوط به دنیای آنان در داستان انعکاس یافته است در آثار داستانی زبان پارسی حضور یافته اند. در داستان های جمالزاده هم مسایل دنیای زنان، افکار، اعتقادات، باورها و دیدگاه های آنان مطرح شده، گاه این باورها تبدیل به خرافات و اعتقادات بی اساس شده است این افکار خرافی بیشتر هنگام ناخوشی و بیماری، تولد نوزاد، مراسم عروسی و هنگام رفتن به سفر طرح می شود.واژگان کلیدی: جمالزاده، زن، خرافات، فرهنگ، عوام ، داستان.