ویژگی های زبانی و ادبی تعزیه حضرت ابوالفضل (ع) براساس جنگ روستای سرخنگ

ویژگی های زبانی و ادبی تعزیه حضرت ابوالفضل (ع) بر اساس جُنگ روستای سرخُنگ محمد بهنام فرمفید شاطری چکیـده اشعار تعزیه به عنوان بخشی از ادبیات داستانی از جنبه های مختلف دارای اهمیت و قابل تامل است. یکی از ویژگی هایی که در تعزیه کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته بررسی ویژگی های زبانی و ادبی جُنگ های تعزیه است. در این مقاله سعی شده تا به کمک فن تحلیل محتوی، اشعار تعزیه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که این جُنگ نسبت به جنُگ های مشابه از اهمیت زبانی و ادبی خاصی برخوردار است. تعداد بحور بکار رفته در مجلس مورد بررسی 22 بحر می باشد که به تنوع آهنگ های بکار گرفته شده توسط تعزیه خوانان کمک می نماید. مهم ترین ویژگی های زبانی تعزیه استعمال لغات و ترکیبات عامیانه، لغات و اصطلاحات عربی، ترکیبات و تعبیرات کنایی و باستان گرایی است. اهمیت ادبی تعزیه نیـز هـم بـه واسطـه آرایـه هـای لفظـی و مـوسیقـی درونـی اشعـار است کـه بـا تکـرار، بـه صورت های مختلف تجلی می کند و هم به کارگیری آرایه های معنوی نظیر تضاد، اغراق، تلمیح، ارسال المثل و استعمال زیبای صور خیال مانند انواع تشبیهات و استعارات، بر غنای ادبی آن افزوده است. واژگان کلیدی: تعزیه، تعزیه حضرت ابوالفضل(ع)، ادبیات آیینی، ویژگی های زبانی و ادبی، جُنگ روستای سرخُنگ.