بررسی رودوزی‌های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب با تاکید بر هنر شک‌بافی

بررسی تحول پوشاک و تزیینات دوختی روی آن نه‌تنها از نظر تاریخ و هنر قابل اهمیت است بلکه از دید جامعه‌شناسی و نشانه‌شناسی نیز بسیار شایان توجه است. در این میان رودوزی‌های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب از جایگاه قابل توجهی در هنرهای سنتی ایران برخورداراست. ازاین‌رو در مقاله پیش‌رو تلاش برآن شده تا ضمن معرفی رودوزی‌های سنتی، نقش‌مایه‌های شک‌بافی در پوشاک سنتی زنان میناب شناسایی و پیرو آن جایگاه شک‌بافی در پوشاک سنتی این منطقه، تبیین‌شود. درواقع نگارندگان در مقاله حاضر با به‌کارگیری روش تحقیق توصیفی- تحلیلی (آمیزه‌ای از تحلیل محتوای کمّی و کیفی) و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای و میدانی همراه با ابزار گردآوری اطلاعاتی ازقبیل فیش، کارت مشاهده، ضبط صوت، دوربین عکاسی و استفاده از رایانه رودوزی‌های پوشاک سنتی زنان شهرستان میناب را بررسی‌کرده‌اند. پس از آن، نقش‌مایه‌های شک بافی را شناسایی و درپایان هم، کاربرد آنها را در پوشاک این زنان بیان و مشخص‌ نموده‌اند. درنهایت، نتایج به‌دست آمده بیانگر این بود که هنرمندان این منطقه بر اساس نگاره‌های بومی و محلی و همچنین تاثیرپذیرفتن از عواملی مانند طبیعت به آفرینش نقش‌مایه‌های شک‌بافی همت گماشته‌اند. این نقش‌مایه‌ها را می‌توان در دو گروه طرح‌های شکسته (هندسی) و طرح‌های گردان (گل و بته) جای‌داد که برای لباس‌های سنتی زنان که شامل تن‌پوش، سرپوش و روبند است، از آنها استفاده می‌شود. ضمن اینکه نقوش هندسی در این نوع رودوزی بیشتر از دیگر نقش‌ها مورد استقبال قرار گرفته‌است.