تحلیل ابعاد کالبدی- اجتماعی رشد هوشمند در شهر اصفهان

زمین، سرمایه طبیعی بشر به‌شمار می‌رود که حیات اجتماعی با استفاده از آن و توسعه‌اش شکل‌می‌گیرد. این موضوع، ضرورت استفاده هدفمند و کنترل‌شده از زمین را روشن‌تر می‌سازد و موجب‌می‌گردد که ساختار اصلی برنامه‌ریزی شهرها بر پایه استفاده بهینه از آن استوار?شود.رویکرد مدیریت زمین با?عنوان رشد هوشمند، در مقابله با گسترش بی‌رویه حومه شهرها به‌وجود آمده که چارچوب اصلی آن، استفاده بهینه از زمین، توسعه مجدد محدوده‌های درون‌شهری، ایجاد عدالت اجتماعی و ... است. باوجود اهمیت مباحث مدیریت و کنترل توسعه زمین برای کارآمدتر کردن وضع موجود در طرح?های توسعه شهری به‌ویژه طرح?های مرتبط با بافت‌های ناکارآمد شهری، بررسی موضوع رشد هوشمند بیش از پیش آشکارمی‌شود.در این میان پرسش قابل طرح این است که چه راهکارهایی را می‌توان دربرابر پراکندگی شهری اصفهان یافت. روش تحقیق به‌کار?رفته برای این مقایسه از?نظر هدف، کاربردی و از?نظر روش توصیفی- تحلیلی است. مقاله پیش?رو بیان کننده توصیفی کیفی از مفهوم رشد هوشمند، اهداف و اصول این تیوری با جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه?ای و اینترنتی است.هدف از انجام این پژوهش نیز، مقایسه اصول مطرح‌شده در تیوری رشد هوشمند با روند توسعه شهر اصفهان در ارایه راهکارهایی برای تحقق این تیوری در شهر اصفهان است.نتایج این مقاله حاکی از این است که به‌دلیل رعایت اصول هوشمندانه در طراحی بافت قدیم این شهر، می‌توان اصفهان قدیم را به‌عنوان الگویی معرفی‌کرد که اصول رشد هوشمند در آن به‌اجرا درآمده?است. برای اجرایی‌کردن این تیوری در اصفهان امروز نیز، راهکارهایی همچون تفکیک مناطق شهری به قطعات کوچک‌تر، طراحی محورهای پیاده در خیابان‌ها، اختلاط کاربری‌ها، توسعه میان افزا، افزایش تعداد طبقات ساختمان‌ها و کاهش وسعت قطعات ارایه‌ شده?است.