بررسی دلایل عدم انتساب محوطه قلی درویش به دوره ماد

محوطه باستانی قلی?درویش قرارگرفته در فلات مرکزیِ حاشیه کویر ایران، یکی از محوطه‌های کلیدی این فلات به‌شمار می‌رود که می‌توان ازطریق آن به برخی از ابهامات، پرسش‌ها و چالش‌های باستان‌شناسی هزاره سوم و دوم حوزه فرهنگی حاشیه کویر مرکزی ایران، پاسخ‌داد. با‌توجه‌به موقعیت خاص جغرافیایی استان قم، قرارداشتن آن در مسیر شاهراه‌های اصلی ارتباطات فرهنگی- بازرگانی و اینکه حلقه ارتباط و تعامل بین مراکز و حوزه‌های مختلف فرهنگی ایران در زمان‌های مختلف بوده‌، بررسی ویژگی‌های فرهنگ‌های عصر آهن محوطه قلی?درویش و پرداختن به مساله حضور یا حضورنداشتن مادها در این منطقه بنابر موقعیت مکانی خاص آن دارای اهمیت است. بنابر آنچه بیان‌شد، هدف از انجام این پژوهش، تجزیه و تحلیل دلایل مطرح‌شده برای منسوب‌ندانستن این محوطه به دوره ماد است. روش تحقیق به‌کاررفته در آن هم، کتابخانه‌ای است که نگارنده با بهره‌گیری از این روش محوطه قلی?درویش را مطالعه و آثار یافت‌شده از آن منطقه را از دید باستان‌شناختی تحلیل کرده‌است. به بیان دیگر این تحقیق بر پایه گردآوری منابع، نظریه?ها و داده?های مربوطه نگاشته شده است. در نهایت، بنابر تحلیل یافته?های موجود، به سوال?های مطرح شده پاسخ داده خواهد شد.پس از بررسی‌های صورت‌گرفته چنین به‌دست‌ آمد که بنابر شواهد گوناگون همچون پیکرک‌ها، سفالینه‌ها و آجرهای منقوش و به‌دلیل تخریب شدید سازه خشتی قلی?درویش، به‌طور قطع نمی‌توان این محوطه را منسوب به دوره ماد دانست.