تحلیل حساسیت مدل مبتنی بر موج سینماتیک kw–giuh نسبت به روش‌های مختلف برآورد نفوذ و ضرایب زبری

پیش‌بینی صحیح سیلاب همواره یکی از چالش‌ های اساسی محققین و مهندسین بوده و به همین خاطر در طول دهه ‌های اخیر مدل‌های ریاضی متعددی برای این منظور توسعه داده شده است. برای مدل‎‌سازی مناسب سیلاب و رواناب در یک حوضه، تخمین صحیح میزان نفوذ آب در خاک عاملی مهم بشمار می ‌آید. تاکنون مدل‌های ریاضی و تجربی زیادی برای محاسبه میزان نفوذ آب در خاک و بارش خالص (بارش منجربه تولید رواناب) ارائه شده که هر کدام دارای مزایا و معایب خاص خود می ‌باشند. در پژوهش حاضر به‌جای ارزیابی منفرد روش‌های محاسبه نفوذ به ارزیابی چهار روش مختلف برآورد نفوذ یعنی شاخص ø، هورتون، گرینامپت و scs بر عملکرد مدل ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک kwgiuh پرداخته شده است. همچنین، تحلیل حساسیت عملکرد مدل kwgiuh نسبت به روش‌های مختلف برآورد نفوذ و ضرایب زبری جریان دامنه ای و آبراهه ای از دیگر اهداف این پژوهش می باشد. نتایج حاصل از ارزیابی هیدروگراف سیلاب شبیه سازی شده با استفاده از هر روش و داده ‌های مشاهداتی در حوضه کسیلیان، حاکی از عملکرد بالای روش‌ های هورتون و شاخص ø نسبت به دو روش دیگر دارد. شاخص کارائی نشساتکلیف به‌دست آمده از روش‌های هورتون و شاخص ø به‌ترتیب معادل 94.9 و 90.3 بوده و این در حالیست که برای روش‌های گرینامپت و scs مقدار این شاخص به‌ترتیب معادل 77.7 و 76.3 می ‌باشد. تحلیل حساسیت نتایج به‌دست آمده از روش‌های مختلف نفوذ نیز حاکی از آن است که عملکرد مدل kwgiuh نسبت به روش های گرینامپت و شاخص ø به‌ترتیب بیشترین و کمترین حساسیت را دارا می باشد. نتایج حاصل از بررسی اثر مقادیر مختلف ضرایب زبری جریان دامنه ای و آبراهه ای بر دبی اوج سیلاب نیز نشان می ‌دهد که ضریب زبری دامنه‌ ای تاثیر به مراتب بالاتری از ضریب زبری آبراهه ای دارد. حداکثر تغییر مقدار دبی اوج به‌دست آمده از مقادیر مختلف ضریب زبری دامنه ‌ای و آبراهه ‌ای به‌ترتیب برابر 64 و 25 درصد می ‌باشد. در یک جمع ‌بندی کلی می توان چنین نتیجه گرفت که عملکرد مدل kwgiuh نسبت به روش برآورد نفوذ و ضریب زبری جریان دامنه ای از حساسیت بالایی برخوردار می ‌باشد و به همین خاطر توصیه می‌ شود، در انتخاب این دو پارامتر به ویژه در حوضه های فاقد آمار و یا آمار کم دقت کافی به‌عمل آید.