گزارش فنی: بررسی روابط منطقه‌ ای آبدهی محتمل سالانه در واحدهای هیدرولوژیک، مطالعه ‏موردی: حوضه‌ های کرخه، دز و کارون

هدف از این پژوهش ارزیابی مدل های منطقه ای در برآورد دبی جریان سالانه در سطوح مختلف احتمال می باشد. بدین منظور حوضه های کرخه، کارون و دز در جنوب غرب ایران انتخاب شد. سپس در این منطقه، آمار مشاهده ای دبی در 108 ایستگاه هیدرومتری و بارندگی در 208 ایستگاه بارا‌ن سنجی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، پارامترهای مورد استفاده در تحلیل منطقه ای شامل مساحت، طول مستطیل معادل، شیب، ضریب گراویلیوس، بارندگی، طول آبراهه اصلی، شیب آبراهه اصلی، ارتفاع متوسط حوضه، تراکم زهکشی و محیط حوضه می‌باشد. در بررسی و تحلیل همگنی حوضه های هیدرولوژیک از روش آنالیز خوشه ای و تابع تشخیص استفاده شد. برای ارزیابی مدل های به‌دست آمده از هر منطقه همگن، داده های مشاهده ای یک حوضه که در واسنجی این مدل ها استفاده نشده بودند، به‌کار گرفته شد. نتایج تحلیل مدل های همبستگی چند متغیره نشان داد که دبی جریان در سطوح مختلف احتمال دارای ضریب همبستگی بالایی با 10 عامل منتخب بوده، ولی رابطه دبی با  چهار عامل اول مستقیم و با شش عامل بعدی معکوس می باشد. نتایج پژوهش نیز نشان داد که شدت جریان با بارندگی رابطه معکوس داشته ولی عمق جریان دارای رابطه مستفیم است. بعلاوه، روابط یک متغیره و دو متغیره دبی با مساحت و دبی با مساحت و بارندگی همبستگی بالایی با ضریب بین 0.52 تا 0.8 را نشان داد.