پیش‎بینی تغییرات دما و بارش در دهه 2050 در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه

پیش ‌بینی تغییرات دما و بارش برای اطلاع از میزان تغییرات آن در آینده و در نظر گرفتن تمهیدات لازم برای تعدیل اثرات سوء ناشی از تغییرات آب و هوایی بر منابع آبی و کشاورزی و همچنین اثرات محیطی، اقتصادی و اجتماعی از اهمیت فزاینده ای برخوردار است، بر همین اساس، مدل ‌های گردش عمومی جو (gcms) طراحی شده‌ اند که می‌ توانند پارامترهای اقلیمی را شبیه ‌سازی کنند. لذا، در این پژوهش داده ‌های خروجی مدل گردش عمومی hadcm3 تحت سه سناریوی تغییر اقلیم a1b ،a2 و b1 به‌وسیله مدل آماری larswg در ایستگاه ‌های منتخب حوزه آبخیز دریاچه ارومیه ریزمقیاس گردانی شد و نتایج حاصل از آن در سه ایستگاه سینوپتیک منتخب شامل ایستگاه ‌های سقز، تبریز و ارومیه در دوره پایه (1990-1961) و دهه 2050 (2065-2046) برای سه متغیر اقلیمی شامل دمای حداقل، دمای حداکثر و بارش مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ارزیابی مدل larswg به بررسی میزان خطای داده‌ های مشاهداتی و شبیه ‌سازی با استفاده از شاخص‌ های mse ،rmse ،mae و ضریب تعیین و همبستگی پرداخته شد و مدل برای منطقه مورد مطالعه، مناسب ارزیابی شد. نتایج حاصل از پیش ‌بینی مدل در دهه 2050 نیز حاکی از کاهش 8.22 درصدی بارش و افزایش 3.1 درجه سلسیوس دما در منطقه مطالعاتی نسبت به دوره پایه می ‌باشد. بیشترین افزایش دمای حداکثر مربوط به ایستگاه سینوپتیک تبریز و بیشترین افزایش دمای حداقل و همچنین، بیشترین میزان کاهش بارش در منطقه نیز مربوط به ایستگاه سینوپتیک ارومیه می ‌باشد. نتایج حاصل از این پژوهش می ‌تواند کمک فراوانی به حل چالش‌های مدیران و برنامه‌ ریزان منابع آب در دوره‌های آتی نماید.