پیش‌بینی اثر تغییر اقلیم بر عامل فرسایندگی باران در سواحل جنوبی خزر

اقلیم سیستم پیچیده‌ای است که عمدتا به‌دلیل افزایش گازهای گلخانه‌ای در حال تغییر است و گرمایش جهانی منجر به تشدید تغییرات عوامل اقلیمی از جمله مقدار بارش و شدت وقایع حدی بارش می‌شود. در اثر تغییر اقلیم در آینده انتظار تغییر در میزان و حجم فرسایش خاک وجود دارد که مهمترین عامل اثر افزایش قدرت فرسایندگی باران می‌باشد. هدف از این تحقیق تعیین اثر تغییر اقلیم بر عامل فرسایندگی باران است. به این منظور از خروجی‌های مدل اقلیمی hadcm3 تحت سناریوی انتشار a1b استفاده شد و ریزمقیاس سازی با مدل larswg انجام گرفت. سپس با هدف پایش تغییرات عامل فرسایندگی در شمال ایران، عامل فرسایندگی در سه دوره 2030-2011، 2065-2045 و 2099-2080 شبیه‌سازی شد. نتایج شبیه‌سازی‌ها نشان داد که عامل فرسایندگی باران در ایستگاه‌های سنگده، بابل، کورکورسر، انزلی، بهشهر و گرگان در دوره 2030-2011 افزایش خواهد یافت و در ایستگاه‌های بابلسر، هشتپر، رشت و در دوره‌های 2065-2045 و 2099-2080 کاهش می‌یابد. بیشترین تغییرات عامل فرسایندگی باران در دوره‌های آتی مورد بررسی در دوره 2030-2011 و کمترین تغییرات آن مربوط به دوره 2099-2080 محاسبه شد. همچنین، بیشترین میزان عامل فرسایندگی باران شبیه‌سازی شده، 42.6 مگاژول میلی‌متر بر هکتار ساعت در ایستگاه هشتپر و مربوط به دوره 2030-2011 به‌دست آمد. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که عامل فرسایندگی در طول قرن اخیر در منطقه شمال کشور در اکثر نقاط افزایشی خواهد بود.