بررسی عملکرد سامانه‌های مختلف سطوح آبگیر باران در تولید رواناب در منطقه ‏نیمه‌خشک عون‌ابن‌علی (آذربایجان شرقی)‏

استفاده بهینه از نزولات جوی به­‌خصوص برف و باران در مناطق خشک و نیمه‌خشک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ایجاد سطوح آبگیر با ضریب رواناب بالا و ذخیره کردن رواناب حاصل از آن می‌تواند شرایط پایداری را در برطرف کردن نیاز آبی گیاهان و درختان برای فصول کم آب فراهم نماید. برای این منظور، سه تیمار انتخاب شد که شامل سطح طبیعی دست­نخورده، سطح طبیعی با پوشش لاشه‌چینی و پوشش پلاستیک با رویه لاشه‌چینی بودند. مساحت هر کدام از کرت‌های آزمایش چهار مترمربع و به شکل مربع بودند که در زمین شیب‌دار با شیب متوسط 18-11 درصد احداث شده بودند. نتایج حاصل از 34 مورد بارندگی نشان داد که رواناب حاصل از سطح طبیعی با پوشش ‌لاشه­‌چین‌، سطح طبیعی دست‌نخورده و سطح پوشش نایلون با رویه ‌لاشه­‌چین به­‌ترتیب 13، 20 و 57 درصد بارندگی می‌باشد. میزان بارندگی برای شروع رواناب در تیمار‌های مذکور به‌­ترتیب 5.3، 4.7 و 2.6 میلی‌متر بود. بیشترین مقدار رواناب مربوط به تیمار پوشش نایلون با رویه لاشه‌چین بود که در این پژوهش به‌عنوان یک گزینه مناسب برای استحصال آب باران پیشنهاد می‌شود.