بررسی خشکسالی‌های دهه 2030-2011 تحت اثر تغییر اقلیم، مطالعه موردی: حوزه آبخیز اسکندری، استان اصفهان

مطالعه تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر شدت و تواتر خشکسالی­‌های دهه­‌های آتی می­‌تواند به برنامه‌­ریزی به­‌منظور استفاده صحیح منابع آب و سازگاری با آثار مخرب پدیده خشکسالی کمک شایانی نماید. در این پژوهش به ارزیابی تغییرات اقلیمی دوره 2030-2011 و اثر آن بر خشکسالی حوزه آبخیز اسکندری پرداخته شده است. بدین منظور پس از ارزیابی توانایی lars-wg در شبیه‌­سازی دوره 2008-1965 بر اساس سناریوی پایه، اقدام به ریز مقیاس­‌نمایی برون­‌دادهای مدل hadcm3 تحت دو سناریوی a2 و b1 و پیش‎­بینی دمای کمینه، بیشینه و بارش و بررسی شاخص خشکسالی spi شده است. بر اساس سناریوهای a2 و b1 دمای کمینه افزایش 0.3 تا 1.6 درجه سانتی­‌گراد را در ماه­‌های مارس، ژوین، ژوییه و سپتامبر خواهد داشت. بیشترین و کمترین افزایش دمای بیشینه به‌­ترتیب مربوط به می و فوریه به میزان 1.6 و 0.02 درجه سانتی‌­گراد است. نتایج نشان از افزایش 7.2 تا 10.9 درصدی متوسط بارش سالانه دارد. اما از آن­‌جایی­ که تعداد روزهای تر افزایشی نخواهند داشت، بنابراین، بر شدت بارش‌­های حدی افزوده می­‌شود. بیشترین کاهش بارندگی مربوط به ماه‌­های آوریل و می بوده و با توجه به این ­که این کمبود بارندگی با تاخیر چند ماهه نمود پیدا می­‌کند، شدیدترین خشکسالی با توجه به spi شش­‌ماهه مربوط به آگوست و شدیدترین خشکسالی بر اساس spi دوارده ماهه متعلق به دسامبر است. تحلیل سالانه این شاخص نشان داد که 75 درصد سال­‌ها وضعیتی نرمال دارد، بنابراین، حوزه آبخیز اسکندری در دهه 2020 با افزایش فراوانی وقوع خشکسالی روبه‌­رو نخواهد بود، اما انتظار می­‌رود، بارش­‌ها به ­سمت فصل گرم جابه­‌جا شوند.