اثر نیتروژن و باکتری‌های افزاینده رشد بر عملکرد و برخی شاخص‌های رشدی آفتابگردان

به­منظور بررسی اثر نیتروژن و باکتری­های افزاینده رشد بر عملکرد و برخی شاخص‌های رشدی آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل کود نیتروژنه در سه سطح (صفر،80 و 160 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره به‌ترتیب به‌صورت n0، n80و n160و تلقیح بذر با باکتری افزاینده رشد در چهار سطح (عدم‌تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، azotobacter chroococcum strain 5، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین of، azospirillum lipoferum strain of و سودوموناس پوتیدا استرین 186، psedomunas putida strain 186) بودند. نتایج نشان داد با افزایش سطوح کود نیتروژنه و کاربرد باکتری­های افزاینده رشد، عملکرد کمی و کیفی افزایش یافت. مقایسه میانگین‌ها نشان داد عملکرد دانه در  n160× عدم‌تلقیح با باکتری و  n80× تلقیح بذر با ازتوباکتر مشابه هم بودند. تلقیح بذر با ازتوباکتر شاخص سطح برگ و ماده خشک کل را افزایش داد. در تمامی ترکیب‌های تیماری شاخص سطح برگ و ماده خشک کل به‌آرامی تا 45 روز بعد از کاشت افزایش یافت. از 45 تا 95 روز بعد از کاشت به‌طور سریعی افزایش یافت. سپس تا 115 روز بعد از کاشت به‌دلیل افزایش پیری برگ‌ها، سایه‌اندازی و رقابت بر سر نور و دیگر منابع کاهش نشان داد. به‌نظر می‌رسد به‌منظور افزایش عملکرد دانه و شاخص‌های رشدی، می‌توان پیشنهاد نمود که 80 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در تلقیح بذر با ازتوباکتر به‌کار برده شود.