تاثیر کاربرد کودهای گوگرد و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea Mays L.) تحت سطوح مختلف آبیاری

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کود های گوگرد و روی، بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت تحت سطوح مختلف آبیاری، در بهار سال 1389، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. سه سطح آبیاری شامل آبیاری کامل (2- بار)، تنش ملایم خشکی (7- بار) و تنش شدید خشکی (12- بار) به عنوان سطوح فاکتور اصلی در نظر گرفته شدند. کود گوگرد در دو سطح صفر (شاهد) و 30 کیلوگرم در هکتار و کود روی در دو سطح صفر (شاهد) و یک کیلوگرم در هکتار به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. صفات مورد اندازه گیری عبارت بودند از: تعداد بلال در مترمربع، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن بلال، وزن چوب بلال، وزن دانه های هر بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد ماده خشک و شاخص برداشت. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش مقادیر کلیه صفات مورد بررسی گردید. اثر توام سطوح آبیاری و کود گوگرد، صفات تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه و عملکرد ماده خشک را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. اثر متقابل کود های گوگرد و روی نیز بر تعداد ردیف دانه در بلال و تعداد دانه در ردیف، معنی دار بود. کاربرد کود گوگرد در شرایط آبیاری کامل باعث افزایش عملکرد دانه و ماده خشک گردید و گوگرد اثرات تنش شدید خشکی روی عملکرد ذرت را نیز کاهش داد. کود روی در شرایط آبیاری کامل باعث افزایش مقادیر برخی از صفات گردید اما در اکثر صفات مورد مطالعه، نقشی در کاهش اثرات تنش خشکی نداشت.