اثرتنش کم آبی و نیتروژن بر روند پُر شدن و عملکرد دانه ذرت (Zea Mays L.)

به منظور ارزیابی اثرات سطوح نیتروژن (100 و 200 کیلوگرم درهکتار) و سطوح آبیاری (تنش کم آبی در مرحله 8 تا 10 برگی، تنش کم آبی در مرحله شیری تا خمیری دانه و آبیاری کامل) بر روند پُر شدن و عملکرد دانه ارقام ذرت (سینگل کراس 500 و 647) آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1387 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. ترکیبات نیتروژن و آبیاری به صورت فاکتوریل در کرت های اصلی و ارقام در کرت های فرعی قرارگرفتند. سرعت رشد گیاه در زمان گلدهی به ازای دانه (pgrflw-kernel)، سرعت و دوره پُر شدن دانه، سرعت رشد گیاه در زمان پُر شدن دانه به ازای دانه (pgrm-m) ، تعداد و وزن دانه، سنجش کلروفیل در مرحله خمیری دانه و عملکرد دانه اندازه گیری و محاسبه شد. کاهش مصرف نیتروژن و تنش کم آبی در دوره ی شیری تا خمیری دانه، منجر به کاهش سرعت رشد گیاه در زمان پُر شدن دانه و کم شدن سرعت پُر شدن و وزن دانه شد. دوره موثر پُر شدن دانه در اثر تنش کم آبی در مرحله 8 تا 10 برگی کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه با آبیاری کامل و مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با تنش کم آبی در مرحله شیری تا خمیری دانه، اثر کمتری بر کاهش عملکرد دانه داشت.