بررسی تاثیر نوع محیط کشت و برخی ترکیبات بیوشیمیایی روی پرآوری درون شیشه‌ای سیب پا کوتاه گمی‌الماسی Malus Domestica Borkh

پرآوری گیاهان مختلف در شرایط درون شیشه ای برای ریز ازدیادی و مطالعات درون شیشه ای امری الزامی است. بهینه سازی و افزایش پرآوری شاخه موضوع پایه ای برای ریز ازدیادی است و در این زمینه بیشتر مطالعات روی نوع محیط پایه و هم چنین ترکیباتی که در محیط کشت استفاده می‌شوند متمرکز شده است. سیب گمی الماسی یک پایه پاکوتاه سیب است که در شمال غرب ایران رشد می‌کند و برای گونه‌ها و ارقام مختلف سیب مناسب است. در این مطالعه تاثیر دو نوع محیط کشت پایه حاوی نمک‌های ms و n6 همراه با اثر مواد بیوشیمیایی مانندی فلوروگلوسینول، زغال فعال و هورمون جیبرلین بر روی پرآوری و طول شاخه‌ها بررسی شد. شاخه های در حال رشد در شرایط درون شیشه ای برای این کار به کار رفت. نتایج به دست آمده از این آزمایش ها نشان داد که محیط کشت ms نسبت به n6 پرآوری سیب را بیشتر تحریک می کند. فلوروگلوسینول به عنوان یک ترکیب فلوردزینی تاثیر مثبتی در پرآوری سیب داشت و در طول یک ماه اول کشت تاثیر معنی داری در افزایش پرآوری درون شیشه‌ای و طول شاخه‌ها داشت. فلوروگلوسینول هم چنین تاثیر خوبی در کاهش شیشه‌ای شدن نمونه‌های سیب داشت. اختلاف بین اثر اسید جیبرلیک با فلوروگلوسینول روی پرآوری سیب معنی دار نبود. زغال فعال اثر معنی داری روی پرآوری نداشت. ترکیب 80 میلی‌گرم‌ در لیتر فلوروگلوسینول با 2 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین برای افزایش پرآوری در شرایط درون شیشه‌ای این رقم سیب مناسب تشخیص داده شد.