اثر مواد جاذب رطوبت روی برخی صفات زراعی و پروتئین دانه گندم در شرایط تنش کمبود آب

به‌منظور بررسی اثر تنش آبی و مصرف مواد جاذب رطوبت مانند کود دامی، زئولیت و بنتونیت روی برخی ویژگی‌های زراعی و پروتئین دانه گندم رقم الوند، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 90-1389 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح 100، 85 و70 درصد نیاز آبی گیاه بودند که در کرت‌های اصلی اعمال شدند و مواد جاذب رطوبت در شش سطح شامل شاهد، 30 تن کود دامی در هکتار، 15 تن کود دامی + 4 تن زئولیت در هکتار، 15 کود دامی تن + 2 تن بنتونیت در هکتار، 4 تن زئولیت + 2 تن بنتونیت در هکتار و 15 تن کود دامی + 4 تن زئولیت + 2 تن بنتونیت در هکتار بودند که در کرت‌های فرعی مصرف شدند. اثرات متقابل تیمار مواد جاذب رطوبت و آبیاری باعث کاهش معنی‌دار شاخص برداشت و تعداد خوشه در مترمربع در سطح یک درصد شد. هم‌چنین نتایج نشان داد که بیش‌ترین مقدار پروتئین به تیمار آبیاری براساس70 درصد نیاز آبی گیاه با میانگین 15.44 درصد و کم‌ترین آن به تیمار آبیاری شاهد با میانگین 13.58 درصد اختصاص داشت. بیش‌ترین و کم‌ترین عملکرد دانه به‌ترتیب با میانگین 6590 و 3500 کیلوگرم در هکتار مربوط به ترکیب آبیاری شاهد + 15 تن کود دامی + 4 تن زئولیت در هکتار و ترکیب آبیاری 70 درصد نیاز آبی گیاه + 15 تن کود دامی بود.