اثر شوری بر فیزیولوژی رشد رویشی، اجزاء عملکرد و خصوصیات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم کاماروزا

توت‌فرنگی یکی از میوه‌های ارزشمندی است که کشت آن به‌صورت چندساله و یک‌ساله (گلخانه‌ای) رو به گسترش است. این گیاه به شوری حساس می‌باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری (صفر، 15، 30، 45 و 60 میلی‌مولار کلریدسدیم) بر تغییرات رشد رویشی، زایشی و خصوصیات کیفی میوه توت‌فرنگی رقم کاماروزا در شرایط هیدروپونیک اجرا گردید. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با بیشتر شدن سطح شوری علاوه بر کاهش قابل توجه وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، تعداد و سطح برگ، اجزای عملکرد نیز کاهش چشمگیری یافت به گونه‌ای که عملکرد بوته در سطوح شوری 15، 30، 45 و 60 میلی‌مولار به ترتیب 20، 42، 45 و 65 درصد نسبت به شاهد کاهش یافت. تنش شوری همچنین سبب کمتر شدن کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ، غلظت مواد جامد محلول کل و اسیدیته قابل تیتر میوه گردید، درحالی که مقدار نشت الکترولیت برگ، درصد و سطح نکروزه برگ، محتوای آنتوسیانین، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، مواد فنولی، پرولین و سفتی میوه با بیشتر شدن سطح شوری افزایش یافت. به طورکلی بیشترین تغییرات بر اثر اعمال تنش شوری در رشد رویشی و زایشی مشاهده گردید. درحالی که تغییرات در خصوصیات کیفی میوه به مقدار کمتری تحت تاثیر شوری قرار گرفت.