اثر محلول‌پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد اکوتیپ‌های گندم سرداری

به‌ منظور افزایش بازده فرآورده‌های گیاهی و بهبود کیفیت آن ها، گرایش برای به کارگیری کودهای عناصر کم مصرف در میان کشاورزان رواج یافته است. از این رو به‌ منظور بررسی اثر محلول‌ پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد اکوتیپ‌ های گندم سرداری آزمایشی به‌ صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان در سال زراعی 92-1391 انجام شد. فاکتور ژنوتیپ در چهارده سطح (سیزده اکوتیپ گندم سرداری و رقم آذر2) در کرت‌های اصلی و محلول‌پاشی سولفات روی در سه سطح (عدم محلول‌ پاشی، محلول ‌پاشی در زمان ساقه رفتن و محلول‌ پاشی بعد از گل دهی)، در کرت‌های فرعی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله، طول سنبله و وزن هزار دانه بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر اصلی اکوتیپ بر تمامی صفات مورد مطالعه و اثر محلول ‌پاشی سولفات روی بر تمامی صفات به جز تعداد سنبله بارور در بوته، معنی ‌دار بود. اثر متقابل اکوتیپ × محلول ‌پاشی سولفات روی بر صفات عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و تعداد دانه در سنبله، معنی ‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه به اکوتیپ کلاته تحت محلول ‌پاشی در زمان ساقه رفتن و کمترین عملکرد دانه به اکوتیپ ریژاو در سطح عدم محلول ‌پاشی اختصاص یافت. بیشترین تعداد دانه در سنبله مربوط به اکوتیپ کلاته تحت محلول ‌پاشی در زمان ساقه رفتن (25/38) بود. اکوتیپ کلاته با 45/68 گرم دارای بیشترین وزن هزار دانه بود.