تاثیر عصاره ی پنج گونه‌ی گیاهی روی لاروهای سن دوم سوسک کلرادوی سیب زمینی leptinotarsa decemlineata (say) (coleoptera: chrysomelidae)

سوسک کلرادو یکی از مهم ترین آفات حشره ای سیب زمینی می باشد. استفاده ی مکرر از آفت کش‌های شیمیایی برای کنترل این آفت باعث آلودگی محیط زیست، مقاوم شدن آفت به آفتکش‌ها و نابودی دشمنان طبیعی شده است. برخی عصاره های گیاهی با تجزیه‌پذیری و ایمنی بالای خود می توانند جایگزین مناسبی برای آفت کش‌های شیمیایی در مدیریت تلفیقی این آفت باشند. در این پژوهش تاثیر عصاره ی برگ‌های درخت گردو juglans regia l. ، آقطی sambucus ebulus l.، گندواش artemisia annua l.، مرزه ی سهندی  satureja sahendica bornm و مریم گلی سهندی salvia sahendica boiss and buhse  روی لاروهای سن دوم سوسک کلرادوی سیب زمینی leptinotarsa decemlineata (say) در شرایط آزمایشگاهی (دمای 2± 26 درجه ی سانتیگراد، رطوبت نسبی 5 ± 55 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. زیست سنجی ها به روش غوطه‌ورسازی برگ‌های سیب زمینی در غلظت‌های 625/0، 25/1، 5/2، 5 و 10 درصد عصاره‌ ی گیاهان مذکور و شاهد متانول و آب مقطر انجام شدند. برای هر غلظت سه تکرار در نظر گرفته شد و در هر تکرار 20 لارو سن دوم تا 24 ساعته استفاده شد. مرگ و میر لاروها، 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از تیمار ثبت شد. نتایج نشان دادند که عصاره ی سه گیاه گردو، مرزه ی سهندی و گندواش در مقایسه با آقطی و مریم گلی سهندی در غلظت های مختلف، تاثیر بیشتری روی لاروهای سن دوم داشتند. به طوری که 96 ساعت بعد از تیمار، در غلظت 10% مرگ و میر ناشی از عصاره‌های مذکور به‌ترتیب به 33/93، 67/91 و 33/73% و در غلظت 5% به ترتیب به 9/58، 100 و 2/48 درصد رسید. با توجه به درصد تلفات قابل توجه به‌ویژه در غلظت‌های بالا، عصاره‌های این  گیاهان می‌توانند به عنوان یک منبع گیاهی بالقوه در برنامه ی مدیریت تلفیقی سوسک کلرادوی سیب زمینی کاربرد داشته باشند.