بررسی تاثیر حشره کش های ایمیداکلوپرید، کارتاپ و فرمولاسیونهای مختلف فیپرونیل رو ی زنجره مو psalmocharias alhageos (kol.) در شرایط مزرعه‌ای

چکیدهزنجره ی مو psalmocharias alhageos (kol.)، یکی از آفات مهم و کلیدی درختان انگور در ایران بوده و با تغذیه پوره ها از ریشه مو وهمچنین تخم گذاری حشرات کامل روی سرشاخه ها باعث ایجاد خسارت می گردد. در این مطالعه اثرات دو فرمولاسیون داخلی حشره کش فیپرونیل شامل مایع قابل حل (sc 0.02%) و گرانول (g 0.02%)، ایمیداکلوپرید، کارتاپ و شاهد علیه زنجره مو در دوسال بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی، با هشت تیمار و شش تکرار انجام شد. ابتدا در اطراف سایه انداز درختان مو، شیاری به عمق 20 سانتیمتر و به شعاع تقریبی یک متر ایجاد شد و سپس محلول دهی یا گرانول پاشی انجام گردید. در طول فصل، به صورت هفتگی سوراخ های خروجی پوره و عملکرد یاداشت گردید. داده ها تجزیه واریانس شده و مقایسه میانگین‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن انجام گرفت. بنابر نتایج در سال های 1390 و 91 تیمارهای ایمیداکلوپرید (کونفیدور) به ترتیب با 33/3 و 43/0 و فیپرونیل گرانول خارجی و فیپرونیل گرانول داخلی (به میزان50 گرم) به ترتیب با 67/5، 56/1 و 68/4، 68/1 سوراخ خروجی به ازای هر درخت دارای بیشترین اثر کنترلی بودند. بالاترین عملکرد به دست آمده در دو سال بترتیب مربوط به تیمارهای ایمیداکلوپرید و فیپرونیل گرانول 50 گرم داخلی بترتیب با 7/3216، 3000 و 7/2977، 2900 گرم میوه به ازای هر درخت بود. به‌طور کلی کاربرد حشره کش ایمیداکلوپرید به مقدار 20 میلی لیتردر 20 لیتر آب و فیپرونیل گرانول داخلی به مقدار 50 گرم به ازا هر درخت مو تاثیر نسبتاً خوبی در کاهش جمعیت آفت و افزایش عملکرد محصول داشتند. واژه های کلیدی: درخت مو، حشره‌کش، کنترل شیمیایی و vinifera l. vitis.