ساسیت شپشه برنج، Sitophilus oryzae (L.) به حشره کش های ابامکتین، پرمترین، تیامتوکسام، کلرپایریفوس و مالاتیون

چکیدهتیمار سطوح انبارها و یا دانه های غلات یکی از شیوه های قدیمی برای کنترل آفات انباری است. در این تحقیق، اثر حشره کش های ابامکتین، پرمترین، تیامتوکسام، کلرپایریفوس و مالاتیون با روش سطح آغشته به حشره کش روی شپشه برنج، sitophilus oryzae (l.) بررسی شد. در ادامه دوام اثر کشندگی حشره کش ها، اثر بر روی تعداد حشرات کامل نسل بعدی و همچنین تاثیر آنها روی حشرات گرسنه نگه داشته شده نیز مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس تجزیه پروبیت داده های ثبت شده پس از 24 ساعت مقادیر lc50 این حشره کش ها به ترتیب 04/1، 7/38، 56/3، 16/0 و mg ai/l 86/0 بدست آمد. میزان کاهش تعداد نسل اول بین 38 تا 87 درصد متغیر بود (هر دو بترتیب در غلظت پایین و بالای کلرپایریفوس). آزمایش دوام حشره کش ها نشان داد که تیامتوکسام با 17 درصد و مالاتیون با 93 درصد کاهش مرگ ومیر با گذشت زمان به ترتیب بیشترین و کمترین دوام را داشتند. عدم تغذیه حشرات باعث افزایش معنی‌دار مرگ‌ومیر ناشی از برخی غلظت های کلرپایریفوس، مالاتیون و تیامتوکسام شد. در غلظت پایین تیامتوکسام (ai/l mg 25/1) عدم تغذیه حشرات به مدت 14 روز، مرگ‌ومیر را از 26 به 83 درصد افزایش داد. نتایج این تحقیق نشان داد که با کاربرد مناسب حشره کشها برای تیمار انبارها و همچنین رعایت بهداشت این مکان ها می توان کارایی برخی حشره کش ها را افزایش داد. واژه های کلیدی:‌ اثر باقیمانده حشره کش، دوام حشره کش،‌ گرسنگی حشرات، sitophilus oryzae.