اثرات دو حشره‌کش‌ ایندوکساکارب و متوکسی‌فنوزاید روی سوسک کلرادوی سیب‌زمینی Leptinotarsa decemlineata (Say) (Coleoptera: Chrysomelidae)

چکیده در این مطالعه، اثرات کشندگی دو حشره‌کش ایندوکساکارب و متوکسی‌فنوزاید روی سوسک کلرادوی سیب زمینی بررسی شد. برای انجام زیست‌سنجی‌ها، برگ‌های سیب‌زمینی با روش غوطه‌ور کردن در سوسپانسیون آبی حشره‌کش‌ها تیمار شدند و بعد از خشک شدن، در اختیار لاروهای مورد آزمایش قرار داده شدند. با توجه به نحوه عمل متفاوت دو حشره‌کش، نقطه پایانی آزمایش یا زمان ثبت نتایج برای متوکسی‌فنوزاید 72 ساعت بعد از تیمار و برای ایندوکساکارب 24 ساعت بعد از تیمار در نظر گرفته شد. 50lc متوکسی‌فنوزاید برای لاروهای سن اول mg ai/l 6/80 و 50lc ایندوکساکارب برای سنین اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 5/4، 85/6، 42/9 و mg ai/l28/7 برآورد گردید. به دلیل این‌که50 lc متوکسی‌فنوزاید برای لاروهای سن اول نسبتاً زیاد بود غلظت کشنده برای سنین بعدی برآورد نشد و با توجه به اهمیت اثرات غیر کشنده در این گروه از حشره‌کش‌ها، اثرات غیر کشنده متوکسی‌فنوزاید بررسی شد. برای این منظور لاروهای سن اول به مدت 48 و 96 ساعت از برگ‌های تیمار شده با دو غلظت زیر کشنده‌ 1 lcو 7 lc متوکسی‌فنوزاید تغذیه کرده و سپس به روی برگ‌های تیمار نشده منتقل گشتند و تا مرحله‌ حشره‌ کامل پایش شدند. باروری حشرات کامل حاصل نیز بررسی شد. در غلظت‌های فوق، تعداد لاروهای تبدیل شده به شفیره و حشره‌ کامل در مقایسه با شاهد کاهش معنی‌داری نشان داد و لاروهای تیمار شده به نسل بعدی نرسیدند. بر اساس نتایج حاصل، ایندوکساکارب و متوکسی‌فنوزاید در شرایط آزمایشگاهی روی سوسک کلرادو موثر بودند و به شرط تکرار این نتایج در مزرعه، می‌توانند انتخاب مناسبی برای مدیریت این آفتِ مهم باشند. واژه‌های کلیدی: سوسک کلرادوی سیب‌زمینی، متوکسی‌فنوزاید، ایندوکساکارب، اثرات غیر کشنده.