تاثیر کاربرد بنومیل (Benomyl) و پاراکوات (Paraquat) بر رشد جمعیت باکتری‌ Azospirillum irakense

چکیدهاعضای جنس آزوسپیریلوم همگی خاکزی و دارای قدرت بالایی برای تثبیت نیتروژن در خاک هستند. حضور جمعیت‏های زیاد این نوع باکتری‏ها در خاک، برای افزایش رشد و نمو گیاهان با اهمیت می‏باشند. عوامل مختلفی می‏تواند بر تعادل طبیعی اکوسیستم خاک اثر گذاشته و جمعیت باکتری‏های مفید خاک را کاهش دهند که این امر بطور غیرمستقیم باعث کاهش رشد و نمو گیاهان می‏شود. سموم کشاورزی یکی از عوامل عمده‏ و موثر بر جمعیت‏های میکروبی خاک هستند. در این تحقیق تاثیر پنج غلظت‏ مختلف قارچ‏کش بنومیل و علف‏کش پاراکوات (در غلظت‏های بین 250 تا 5000 میلی‏گرم بر لیتر) در پنج دمای مختلف (بین 25 تا 45 درجه سانتی‏گراد) روی جدایه‏ای از باکتری azospirillum irakense به ‌عنوان باکتری بومی تثبیت‏کننده نیتروژن در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‏ای اندازه‏گیری گردید. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل و با چهار تکرار برای هر تیمار انجام شد. نتایج آزمایشگاهی نشان دادند که هر دو ترکیب بنومیل و پاراکوات در غلظت 5000 میلی‏گرم بر لیتر برای این باکتری کاملاً کشنده بوده و باعث توقف کامل رشد این باکتری می‏شوند. در غلظت‏های پایین‏تر، هر دو ترکیب به‏طور معنی‏داری باعث کاهش رشد جمعیت باکتریایی ‏‏شدند ولی توقف رشد صورت نگرفت. در شرایط گلخانه‏ای و داخل خاک گلدان‏های کشت نشده، این دو سم در هیچ‏ یک از غلظت‏ها باعث حذف باکتری از خاک نگردید، ولی بطور معنی‏داری موجب کاهش جمعیت باکتری در خاک شدند. در شرایط آزمایشگاهی، بین افزایش دما و افزایش بازدارندگی هر دو سم روی رشد باکتری ارتباط معنی‏داری دیده شد و با افزایش دمای محیط میزان بازدارندگی افزایش یافت.واژه‌های کلیدی: باکتری‌ تثبیت کننده‌ نیتروژن، بنومیل، پاراکوات، قارچ‏کش، علف‏کش.